Wat ik nou vind van 'De Offers'?

Na de 3delige serie van deze auteur die zich in Leiden afspeelt, was het nu tijd om de wereld over te reizen, naar de oevers van het Titicacameer in Bolivia.
De Nederlandse Lucas is hier een half jaar als onderzoeksstudent en is bezig zich voor te bereiden op zijn terugreis naar Nederland. Dan wordt er in het dorp waar zijn vriendin Nayra woont een dood kind gevonden. Niet het eerste, want de maanden ervoor werden er ook al 2 kinderen vermoord.
Al snel wordt er een link gelegd naar de kinderoffers van vroeger. Maar wie zou dit tegenwoordig nog bedenken?
Intussen heersen er verschillende opvattingen over het geloof tussen de diverse gemeentes. Het Christendom, het traditionele geloof in moeder Aarde en alles ertussen in.
Lucas zit , door de diverse mensen die hij hier heeft leren kennen, middenin en heeft daarbij ook last van zijn twijfels om terug te gaan naar Nederland. Hij heeft diepe gevoelens voor Nayra en is ook verliefd geworden op het land.
Maar dan wordt een Nederlandse medestudent aangevallen. De omstandigheden beloven weinig goeds voor Lucas...

Ik moet eerlijk bekennen dat ik moeite had om in het boek te komen. Dat had deels te maken met wat persoonlijke omstandigheden, maar ook vond ik het lastig me in te leven in de personages en hun omstandigheden.
Na 2/3e van het boek vond ik persoonlijk pas de spanning die ik in de eerdere 3 boeken direct al bemerkte. Maar toen werd het i.m.o dan ook écht spannend!

De gruwel van het offeren van mensen is natuurlijk behoorlijk intrigerend. Hoe kun je als weldenkend mens nu het idee hebben dat één van je naasten vermoorden ervoor zorgt dat het de gemeenschap beter zal doen gaan?

De vergelijkingen tussen de aanbidding van Moeder Aarde en bijbehorende offerrituelen en de Bijbelverhalen is weer bijzonder goed gedaan, ik ben oprecht gefascineerd door hoe de hersenen van Jeroen dit soort links weten te leggen.


Aan de hand van de bronnenlijst achterin dit boek is wel weer duidelijk dat aan dit boek veel onderzoek vooraf is gegaan, gecombineerd met de eigen ervaringen die de auteur heeft opgedaan toen hij, naar eigen zeggen 'een half mensenleven geleden', een half jaar doorbracht in de omgeving waar het boek zich afspeelt.

Wederom dus diep respect voor Jeroens schrijfstijl en research! Het is wederom een boek geworden waar je veel van opsteekt, dat je aan het denken zet, en je kennis laat maken met andere gedachtengangen.
Toch kon dit boek mij persoonlijk niet zo bekoren als de vorige 3.
Desalniettemin kijk ik nu alweer reikhalzend uit naar het volgende boek van deze schrijver!
Ik geef 'De offers' 3,5 duim.