Wat ik nou vind van 'Het Paulus labyrint '?

In dit tweede deel in de 'Peter de Haan'-reeks, gaat onze hoofdpersoon ondergronds. 

Want bij toeval (?) is hij aanwezig bij een ongeluk waarbij een graafmachine naar beneden stort, een vooralsnog onbekende tunnel in.


Deels uit nieuwsgierigheid en deels gestuurd belandt hij in een 'escaperoom voor gevorderden', met als inzet het leven van zijn goede vriendin Judith.


Kriskras door Leiden gaat hij, in een race tegen de klok. Maar waarom?


Heel lang geleden is de aanleiding voor deze slopende 24 uur al gegeven. Zo'n 2000 jaar terug al.. toen een erg bekende figuur besloot er een eigen agenda op na te houden. 


In het vorige deel, 'De bekentenissen van Petrus', lazen we al het een en ander over deze historie en ook Peter zou hier van op de hoogte moeten zijn.

Toegegeven, dit speelt zich ruim 20 jaar later af, maar desalniettemin verbaasde het me dat daar niet op gezinspeeld werd.

Daarentegen is het hierdoor wel makkelijker om de boeken los van elkaar te lezen.


Van de 3 boeken die ik nu las, vond ik dit de minste. Dat had voornamelijk te maken door de herhaling van bepaalde feiten, omdat die uit verschillende oogpunten en op verschillende momenten in de tijd worden verteld.

En daarbij omdat ik wist dat de tunnels onder Leiden niet bestaan en daardoor minder 'feit-of-fictie-twijfel' had, wat ik on de andere 3 boeken juist zo goed vond.


Maar.. 'de minste van de drie' wil niet zeggen 'slecht'.

Absoluut niet!


Ook door dit boek vloog ik heen, ook nu ben ik nieuwsgierig gaan Googlen, heb ik weer veel opgestoken en is mijn interesse naar de rijke historie van Leiden verder opgewekt.


4 duimpjes voor dit boek!