Een reis terug naar de puberteit

Normale mensen van Sally Rooney was het boek dat we met de boekenclub lazen in maart. Van een DNF tot vier sterren, onze beoordelingen lagen toch wel wat uit elkaar. Het eerste boek dat we met elkaar bespreken en voor mij ook nog eens het eerste boek van deze auteur.

Wat me op de eerste bladzijde al opviel is dat Sally Rooney geen gebruik maakt van aanhalingstekens in dialogen. Ik kon er wel doorheen lezen, maar het was daardoor soms wel lastig om te bepalen wat echt door iemand gezegd werd of wat iemand alleen maar dacht. Ik vond ondanks de verwarring dat het bij dit verhaal wel paste.

Het boek gaat over Marianne en Connell. Marianne komt uit een rijk gezin waar de sfeer niet echt gezellig is. De moeder van Connell is huishoudster bij de familie van Marianne. Zij hebben juist niet zoveel te besteden. Ik vind de moeder van Connell een fantastisch personage!

De beschrijving van de relaties en het gedrag van pubers is volgens mij echt heel accuraat. Je wordt heel goed meegenomen in wat er in hun koppies omgaat. Er komen zware thema’s aan bod.

Het verhaal is vooral heel diepgaand, maar er gebeurt niet zoveel. Verwacht dus geen plottwists of verrassende gebeurtenissen want dat is niet waar dit verhaal om draait.