Vermakelijke thriller met duistere gebeurtenissen

Het leven van de zeventienjarige Billy Hasler staat op het punt drastisch te veranderen in een slaperig kustplaatsje. Zijn beste vriend, David Spivey, erft een geheimzinnig huis op een nabijgelegen eiland de perfecte plek om samen hun laatste zomer door te brengen voordat ze aan de universiteit beginnen. Geen ouders, geen regels, geen verplichtingen.

Maar zodra ze het eiland verkennen en graven in diens duistere verleden, ontketenen ze een oud kwaad. Wat begon als een zorgeloze zomer verandert al snel in een beklemmende nachtmerrie. Het huis blijkt namelijk niet zomaar een verlaten erfstuk, maar kent een eigenaardige beheerder én een set strikte regels die niemand ongestraft mag negeren:
• Zorg dat Emerson te eten krijgt;
• Wie bij zonsondergang binnen is, mag pas bij zonsopkomst weer weg;
• Sluit nooit de deuren af;
• De eerste verdieping en alles daarboven is ten strengste verboden terrein.

We lezen het verhaal vanuit meerdere perspectieven. Persoonlijk vind ik het heel fijn als een boek wordt beschreven uit meerdere perspectieven, hierdoor creëer je toch meer diepgang.

J.D. Barker staat bekend om zijn meeslepende thrillers die vaak balanceren op de grens van het bovennatuurlijke en het psychologische. ‘Wat ik op zolder bewaar’ is een claustrofobische rit. Het begin is wat langzaam opgebouwd naar mijn mening. Hoe meer het verhaal vorderde hoe meer spanning en mysterie om de hoek kwam kijken.

Met zijn opbouw, beklemmende sfeer en meeslepende schrijfstijl is ‘Wat ik op zolder bewaar’ een fijn verhaal. Echter denk ik dat dit boek meer in zijn recht komt bij mysterie, horror vanwege de bovennatuurlijke aspecten. Ideaal voor lezers die op zoek zijn naar meer dan alleen spanning, dit is een verhaal dat je bijblijft en langzaam onder je huid kruipt.

Barker is voor mij normaal een topauteur, echter dit boek vond ik wat minder sterk dan voorgaande boeken, wel benieuwd naar meer werk van hem!


Dankjewel boekerij voor dit recensie exemplaar!