Proza of poezie.

Kleine haperende vluchten is een klein compact boekje van 162 bladzijden wat je een juweeltje kunt noemen. Femke Brockhus heeft een boekje gecomponeerd met veel prachtige zinnen, die je als lezer vaak moet herlezen en doordenken. Wat staat er nu? . De schrijfster beweegt zich tussen proza en poëzie. Er zijn bladzijden met slechts enkele regels en pagina’s met witregels tussen de alinea’s. Deze geven ruimte om eigen gedachten in te vullen. Het verhaal gaat over een architect, zijn vrouw en de pasgeboren baby. Er zijn twee verhaallijnen, de vrouw Julia die spoorloos verdwijnt en de architect die een glazen huis in een klein dorp bouwt wat barsten gaat vertonen.
In een recensie las ik dat het verhaal zich zou afspelen in een oud huis aan de Nederlandse kust, echter persoonlijk deed hij me meer denken aan Ierland. Er wordt gesproken over kliffen en gebulder van de golven die tegen stenen aanslaan. Volgens mij vindt je dit niet aan de Nederlandse kust. Er worden in het boekje geen namen genoemd waar uit je kunt opmaken waar het zich daadwerkelijk afspeelt.
Het boek roept veel vragen op, waarop je geen antwoord krijgt. Als lezer blijf je dus met vraagtekens achter. Het boek blijft desondanks een aanrader.