Vliegensvlug door een mensenleven.

Nog niet zo lang geleden heb ik een lezing bezocht, verzorgt door Sylvie Schenk. De Duitse schrijfster besprak en las hoofdstukken voor uit haar boek: "Snel, je leven". Ik had tot voor kort nooit van deze schijfster gehoord. Als voorbereiding heb ik van te voren enkele hoofdstukken gelezen. Weken na de lezing heb ik het boek uitgelezen en sluit me aan bij de kleine groep enthousiaste lezers, die tijdens de avond in de bibliotheek aanwezig waren: het is een prachtig boekwerk.
Het boek gaat in mijn beleving in vogelvlucht door het leven van Louise die opgroeit in de Franse Alpen in de jaren 50. Op jonge leeftijd vertrekt zij naar Lyon om te studeren. Hier ontmoet ze andere studenten en raakt hiermee bevriend. Ze ontmoet de jazzpianist Henri die worstelt met de geschiedenis van de tweede wereld oorlog, zijn ouders zijn omgekomen in het concentratiekamp. Ook de Duitse Johann behoort tot de vriendengroep, zijn vader heeft oorlogsmisdaden begaan. Henri verwijt Louise min of meer dat zij met Johann omgaat. Later trouwt Louise met Johann en gaat als Française in Duitsland wonen. Als rode draad loopt de oorlogsverleden door het boek waarmee een volgende generatie worstelt.
Deze roman bespreekt meerdere thema's, bijvoorbeeld volmaakte gehoorzaamheid (van toepassing op Johann ten opzicht van zijn vader), over de verhouding tussen Fransen en de Duitsers in de naoorlogse periode, maar ook de ondergeschikte relatie van de vrouw komt ter sprake.
Naarmate ik verder in het boek kom, begon het me steeds meer te boeien. Er valt veel te lezen tussen de regels door. Het boek deed mij enigszins denken aan de: de jaren van Annie Ernaux. Ook zij ging vliegensvlug door haar eigen geschiedenis heen.
Het bijzondere aan het werk van Sylvie Schenk is om in de je-vorm te schrijven. Hiermee kom je heel dicht op de huid van het hoofdpersonage Louise. Het boek is misschien niet voor iedereen toegankelijk, echter het lezen de moeite waard.