Emotionele debuutroman

In seizoenen draait om Annabel en David, moeder en zoon. Bij Annabel is er de laatste vijf jaar een aantal keer vulvakanker ontdekt. Elke keer werd de tumor met ruime marges weggehaald en om de drie maanden moest ze op controle komen. Als ze op een gegeven moment een knobbel in haar lies voelt en er een scan van wordt gemaakt, krijgt ze van de Daniël den Hoed-kliniek te horen dat er niets meer aan te doen is en dat ze moet gaan denken ‘in seizoenen’. Zowel David en Annabel kunnen niet geloven dat dit het is en gaan naar België voor een second opinion. In België krijgt ze te horen dat er zeker nog wel iets aan te doen en hier storten ze zich vol overgave in. Vooral David kan zich niet neerleggen bij de ziekte van zijn moeder en klampt zich overal aan vast. Annabel kan het allemaal wat beter accepteren, maar wil sterk zijn voor haar zoon. Beiden vluchten tijdens het ziekteproces af en toe naar het verleden, om te ontsnappen van de (kei)harde realiteit.

De kaft van het boek is wit, met op de voorkant een jong meisje dat een fazantenveer voor haar ogen houdt. Als ondertitel staat er ‘roman over het gevecht tussen vasthouden en loslaten’. De complete omslag past echt perfect bij het boek. Werkelijk alles op de kaft komt terug in het boek en is een hele mooie weerspiegeling van het verhaal. De cover valt op en is in mijn ogen zeer goed geslaagd.

Het boek is opgedeeld in de verhaallijnen van twee personen; David en Annabel. Je krijgt zo een goed inzicht hoe beiden omgaan met het feit dat Annabel een tumor in haar lies heeft. David die intrekt bij zijn moeder om voor haar te zorgen en ook gedeeltelijk om niet thuis te hoeven zijn. Annabel die probeert sterk te zijn en af en toe vlucht naar het verleden. Ik vond het persoonlijk een toevoeging aan het verhaal om dit proces te zien van twee kanten. Je wordt er op deze manier helemaal in meegetrokken en je leeft helemaal mee. Beide personen ga je begrijpen gedurende het verhaal, maar je gaat er ook genuanceerder naar kijken doordat je ook het verhaal van de andere kant weet.

Het eerste hoofdstuk begint in de toekomst, in ieder geval volgens de titel. Na het lezen van dit hoofdstuk heb je gelijk een hele prangende vraag en op het einde zal je pas het antwoord weten op deze vraag. Dit gebeurt trouwens het hele boek door; je komt met vragen te zitten, deze worden beantwoord en vervolgens heb je weer tal van nieuwe vragen in je hoofd. Dit zorgt ervoor dat je almaar verder wel lezen, want je wil het antwoord weten op al je vragen.

Dat Judith Visser een thrillerschrijfster is komt toch wel naar voren in deze roman. Er is een situatie in het boek, wat ik steeds met verbazing las en waar zeker ook een thrillerspanning vanuit ging. Het gaat om een ‘relatie’ die David aangaat welke eigenlijk niet te begrijpen is en het kan ook gewoon echt niet. Het is een beetje een cryptische omschrijving, maar ik wil natuurlijk niet teveel verklappen!

Een minpuntje aan het boek vind ik dat het soms een beetje onrealistisch is. Er zijn een aantal gebeurtenissen die met David te maken hebben waar hij erg obsessief mee is en moeilijk kan loslaten. Als er dan uiteindelijk in deze gevallen iets voorkomt, laat David opeens heel erg snel los. Dit lijkt mij niet helemaal realistisch en ik vind eigenlijk dat Visser hier iets langer bij stil had kunnen/moeten staan.

De schrijfstijl van Visser is ook erg prettig om te lezen. Korte, duidelijke zinnen met niet teveel moeilijke woorden. Het leest hierdoor makkelijk en lekker weg en dit zorgt ervoor dat je het boek zo uit hebt gelezen. Daarnaast zit er het hele verhaal (uiteraard) een emotionele ondertoon in, die helemaal tot uiting komt in het laatste gedeelte van het boek. De tranen zullen bij de meesten over de wangen rollen. Erg mooi geschreven en ook zeer meeslepend.

De debuutroman van Judith Visser geef ik uiteindelijk vier sterren. Het is een mooi en emotioneel verhaal, geschreven vanuit het perspectief van David en Annabel. Hierdoor wordt je helemaal meegetrokken in het ziekteproces en de flashbacks maken het verhaal helemaal af. Het enige minpuntje dat ik kan noemen is het soms onrealistisch snel loslaten van David. Al met al dus zeker een boek om te gaan lezen!