Prachtig emotioneel vervolg, leren leven met verdriet

Een tijdje geleden ontving ik van L.S. Amsterdam het vervolg op de bestseller uit 2007: P.S. I love you. Cecelia Ahern is terug met een nieuwe lading mooie boodschappen in het boek De P.S. I love you Club. Ik moet toegeven dat ik het eerste boek niet heb gelezen, maar uiteraard heb ik – zoals velen – wel de film gezien.

In De P.S. I love you Club gaat het verhaal van Holly, zeven jaar nadat ze de laatste brief van haar geliefde Gerry ontving, verder met een ontroerend nieuw project. Een bijzondere club brengt namelijk al haar mooie, maar ook pijnlijke herinneringen terug aan de vroege dood van haar man. Holly’s zus smeekt al jaren of ze in haar podcast wil komen vertellen over de brieven die van Gerry ontving nadat hij was overleden. Voor Holly was dit zo moeilijk om over te praten, maar uiteindelijk besloot ze het toch te doen. Dat dit zo’n impact op haar leven zou hebben, had ze echter niet voorzien.

Holly wordt geconfronteerd met het verleden wanneer ze van een vrouw, die al eerder op contact aandrong, een visitekaartje ontvangt met daarop ‘De P.S. I love you Club’. ‘P.S. I love you’, dit was hoe Gerry zijn brieven ondertekende, en dus een enorme schok voor Holly. Wat willen deze mensen van haar? Kan ze haar hart opnieuw terugbrengen naar deze momenten en deze terminaal zieke mensen helpen om iets moois voor hun geliefden achter te laten? Want dat blijkt het doel te zijn van deze club.

Holly raakt verweven in een strijd tussen zichzelf en de zieke mensen waar ze een steeds grotere en persoonlijke band mee opbouwt. Kan ze staande houden in deze emotionele rollercoaster, of worden haar vrienden en haar nieuwe vriend (waar ze eigenlijk mee zou aan samenwonen, maar waar ook nog een puberdochter zich in komt mengen) hiervan de dupe?

Ik vond De P.S. I love you Club een ontzettend mooi boek. Ik lees normaal gesproken veelal fantasy’s en young-adult, maar ik merk dat ik langzaam toch ook de switch begin te maken naar boeken als deze! Ik vond het mooi hoe er in het boek flashbacks waren verwerkt naar de tijd dat Gerry nog leefde en hoe Holly tegen bepaalde dingen aankeek. Je leert de hoofdpersoon hierdoor zoveel beter kennen en begrijpt ook haar huidige leven beter. Haar gedachtes en gevoelens zijn zo duidelijk beschreven, zodat je echt met haar kan meeleven.

Is het nodig om het eerste boek te hebben gelezen? Nee, dit hoeft absoluut niet. Het is misschien niet eens nodig om het verhaal te kennen (ook niet via de film), want het wordt duidelijk genoeg omschreven. Het is een boek dat vooral gaat over een hele sterke liefdesband en hoe je op verschillende manieren, maar vooral op je eigen manier, kunt omgaan met zwaar verlies of het nemen van afscheid.

Het onderwerp klinkt natuurlijk wel zwaar: veel ziektes, afscheid nemen, rouwen, verdriet, maar toch kwam het niet te zwaar op mij over. Daar houd ik ook absoluut niet van. Ik zou het boek zeker aanraden! Het zet je ook echt aan het denken om zo dankbaar te zijn met alles wat je hebt en met alle lieve mensen die je om je heen hebt. Klinkt heerlijk cliché, maar zo is het nu eenmaal vaak na het horen van een impactvol verhaal.