Lezersrecensie
Eerdere een spannende roman dan een thriller
De vergeten spion is het derde deel in de Repair Club-serie van Charles den Tex. Het verhaal begint tijdens een bijeenkomst van de Repair Club, wanneer John Antink, ex-chef van de geheime dienst, een kunstbeen op zijn tafel krijgt en wordt geconfronteerd met een oude man die hem de schuld geeft van jarenlange pijn. Als John probeert te achterhalen wat de man bedoelt, ontploft er een bom. In de chaos weet bijna iedereen te ontsnappen, maar collega Alisja verdwijnt spoorloos. Om haar te vinden en de identiteit van de man te ontdekken, moet John terug naar zijn vroegere missies, onder andere in Libanon, en confrontaties met zijn verleden aangaan. Het blijkt dat het zoeken naar antwoorden grote persoonlijke offers van hem vraagt.
Charles den Tex schrijft met een beeldende en meeslepende stijl, waardoor de lezer de gebeurtenissen bijna voor zich ziet afspelen. Vooral in scènes met John stap je als het ware terug in de tijd, terwijl de dreiging van Alisja voelbaar boven het verhaal hangt. De spanning is tastbaar dat de lezer af en toe zijn adem inhoudt en nerveus naar het puntje van de stoel schuift, hopend dat Alisja de aanval overleeft. De geloofwaardigheid van de situaties is hierdoor duidelijk aanwezig.
Net als in zijn eerdere boeken, combineert Den Tex ook hier spannende elementen met actuele feiten. Dit geeft het verhaal een informatief karakter, waardoor de lezer niet alleen een spannend verhaal volgt, maar ook inzicht krijgt in oorlogen, vluchtelingenkampen en de manier waarop bepaalde groepen profiteren van de chaos in landen als Libanon en Afghanistan. Door deze toevoeging van actualiteit voelt het verhaal minder als een pure thriller en meer als een spannende roman met een maatschappelijke lading.
Conclusie: Den Tex schrijft meeslepend en beeldend, waardoor de spanning goed voelbaar is. Het verhaal verweeft actuele feiten over oorlogen en vluchtelingenkampen, wat het meer een spannende roman dan een pure thriller maakt. Interessant en geloofwaardig, maar mist net dat extra om volledig te overtuigen.
Charles den Tex schrijft met een beeldende en meeslepende stijl, waardoor de lezer de gebeurtenissen bijna voor zich ziet afspelen. Vooral in scènes met John stap je als het ware terug in de tijd, terwijl de dreiging van Alisja voelbaar boven het verhaal hangt. De spanning is tastbaar dat de lezer af en toe zijn adem inhoudt en nerveus naar het puntje van de stoel schuift, hopend dat Alisja de aanval overleeft. De geloofwaardigheid van de situaties is hierdoor duidelijk aanwezig.
Net als in zijn eerdere boeken, combineert Den Tex ook hier spannende elementen met actuele feiten. Dit geeft het verhaal een informatief karakter, waardoor de lezer niet alleen een spannend verhaal volgt, maar ook inzicht krijgt in oorlogen, vluchtelingenkampen en de manier waarop bepaalde groepen profiteren van de chaos in landen als Libanon en Afghanistan. Door deze toevoeging van actualiteit voelt het verhaal minder als een pure thriller en meer als een spannende roman met een maatschappelijke lading.
Conclusie: Den Tex schrijft meeslepend en beeldend, waardoor de spanning goed voelbaar is. Het verhaal verweeft actuele feiten over oorlogen en vluchtelingenkampen, wat het meer een spannende roman dan een pure thriller maakt. Interessant en geloofwaardig, maar mist net dat extra om volledig te overtuigen.
1
Reageer op deze recensie