Vreemd bloed

In deze psychologische thriller wordt het verhaal verteld vanuit meerdere perspectieven. Mare heeft een eigen bedrijf waarin ze meubels ontwerpt en maakt. Ze heeft een relatie met Harold die een eigen tandartsenpraktijk runt en een dochter van elf, Bobby, heeft. Harold’s vrouw is overleden aan borstkanker en hij is blij dat hij Mare heeft ontmoet. Hoewel Mare en Harold nog niet samenwonen proberen ze zoveel mogelijk tijd met elkaar door te brengen.

Mare had een speciale band met haar oma, die onlangs is overleden. Haar oma logeerde in het zorghotel Villa Rietsteijn en Mare had haar ooit beloofd daar vrijwilligerswerk te doen. Die week vrijwilligerswerk valt vlak voor kerst. Net op de ochtend dat ze wil vertrekken, ontdekt Mare dat iemand met rode verf de woorden “Moor-de-naar” op Harold’s deur heeft gespoten. Harold lijkt er niet veel van te maken, maar Mare voelt meteen dat er iets mis is.

Eenmaal in het zorghotel wordt Mare toegewezen aan een senior, Wilma, die haar behandelt alsof ze niets voorstelt. Ze krijgt onaardige opmerkingen en vervelende klusjes, en hoewel ze probeert zich niets aan te trekken, raakt het haar toch. Ze wil immers alleen maar helpen.

Al snel merkt Mare dat er in het zorghotel vreemde dingen gebeuren. Ze begint te twijfelen aan de mensen om haar heen en vraagt zich af wie ze nog kan vertrouwen. Bovendien krijgt ze het gevoel dat Harold misschien niet helemaal is wie hij zegt dat hij is.

Het verhaal komt wat langzaam op gang en springt soms van de hak op de tak, waardoor het niet altijd gemakkelijk was om het overzicht te behouden. Er zijn veel personages, waardoor ik af en toe even moest puzzelen wie wie was. Het spannende effect bleef voor mij beperkt en er zaten niet genoeg verrassingen in om de thriller echt te laten leven. Toch speelt het verhaal zich af in een originele en interessante locatie, namelijk een zorghotel voor ouderen, wat het een frisse invalshoek geeft.

Mare is een sympathiek en warm personage dat snel je hart steelt door haar oprechte betrokkenheid en zorg voor anderen. Het thema van vertrouwen, achterdocht en onzekerheid geeft het verhaal bovendien emotionele diepte. Ondanks de traagheid en het grote aantal personages blijft het verhaal intrigerend; je wilt als lezer toch weten hoe het verder gaat. Het is een boek dat je uit nieuwsgierigheid en betrokkenheid doorleest, en dat geeft het een bijzondere charme.