Wie lost het op?

Brenda Kleinherenbrink schreef een novelle met als titel “Villa Mancini”. Het is een prachtig feelgood verhaal.

Dit boek werd voorzien van een mooie cover in zomerse kleuren. Het lijkt op een schilderij van Villa Mancini in een prachtig landschap met hoge cipressen.

Madeleine (Maddie) werkt als junior adviseur bij de firma Van Dulmen en Grijsaert. Dit is een bedrijf waar men medische hulpmiddelen produceert. Roeland is medior adviseur, hij vraagt op het laatste nippertje aan Maddie om mee te gaan op werktrip naar Toscane samen met de CEO, mevrouw Quirine Van Dulmen. Het verhaal gaat van start als het vliegtuig opstijgt.

In Toscane gaat Maddie de nodige voorbereidingen treffen om verschillende seminars te organiseren voor de topmensen van hun bedrijf. En dit onder leiding van Roeland. Alhoewel Maddie het manusje-van-alles zal zijn (vermoedt ze).
Maar dat geeft niet, want Maddie hoopt op die manier nog veel bij te leren. Ze mag mee aanwezig zijn bij de vergaderingen, waar ze van gedachten zullen wisselen, ideeën bespreken en nieuwe strategieën voor de toekomst bekijken. Heel spannend.

Na de landing staat een chauffeur het drietal op te wachten om hen naar Villa Mancini te brengen.

Onderweg start Roeland een gesprek met Quirine. Hij schept enorm op over zijn vriend van adel, die de eigenaar is van het prachtig landgoed, dat ze het leuk zal vinden enz. Hij doet geen moeite om Maddie in het gesprek te betrekken. Hij wil in een goed blaadje komen om kans te maken op een promotie.

Bij aankomst aan de villa is het al middernacht geworden. De receptionist brengt de drie gasten naar hun kamer en iets later daalt er een diepe rust over het landgoed.

De volgende morgen bij het ontbijt, blijkt de villa niet meer zo chique te zijn als Roeland had gedacht. Bij navraag blijkt dat de vriend van Roeland deze reeds vijf jaar geleden verkocht.

De nieuwe eigenaar en zijn investeerders zijn de villa aan het renoveren. Maar dit is uiteraard niet goedkoop. Ze willen het naar zijn originele staat terugbrengen. Iedere keer als er voldoende geld is, wordt er een nieuw project gestart. Bijvoorbeeld de yogakamer is nu in orde. Volgende keer wordt de ontbijtzaal onder handen genomen. Daarna een andere ruimte enz.

Dit is uiteraard een dikke streep door de plannen om hun seminars te geven.
Roeland en Maddie krijgen de opdracht van Quirine om ieder apart een oplossing te bedenken. Quirine zal beslissen welke de beste is, dan kunnen ze daar verder mee aan de slag.
Vermits alle topmanagers al vertrokken zijn naar Toscane is er niet veel tijd. Uitkijken naar een nieuwe locatie is dus geen optie. Het zal in Villa Mancini moeten plaatsvinden.
Roeland is al lichtjes in paniek. Maddie begint al rond te kijken en na te denken.

Brenda Kleinherenbrink heeft een hele vlotte schrijfstijl. Vanaf de eerste pagina trekt ze je mee in het verhaal. De gesprekken en de leuke schrijfstijl zorgen ervoor dat je geboeid wil blijven doorlezen. De spanning en de humor zitten mee verwerkt in het verhaal.

De oplossingen die op tafel komen tijdens de werksessies zijn actueel. Het zijn geen saaie vergaderingen, maar het is een leuk overleg waar je graag zelf aan wil deelnemen. Ondanks het tegensputteren in het begin, wordt het duidelijk dat er ook andere manieren zijn. Dit is in het echte leven ook mogelijk.

De evolutie van de personages merk je op tijdens het verhaal. De groei van Maddie, de verstandhouding van Roeland, de wijziging in de houding van Quirine is duidelijk merkbaar. Dit is zelfs tijdens een dun boek opvallend.

Villa Mancini is een novelle die mij heel erg aanspreekt. Humor, romantiek, spanning, vriendschap, teamoverleg, samenwerking, openstaan voor andere meningen, het zijn allemaal onderdelen die je kan terugvinden in dit feelgoodverhaal.

Brenda Kleinherenbrink is een schrijfster waar ik graag nog meer van zou willen lezen.

Een aanrader die 5***** waard is.

Brigitte