Weer een schot in de roos!

In 2024 verschenen de twee eerste boeken van Mélissa da Costa in het Nederlands. Namelijk “Al het blauw van de hemel” en “De dagen die komen”.

De derde roman die naar het Nederlands werd vertaald is deze “Waar de zon de sneeuw raakt”.

Ambre is een twintigjarig meisje dat zich eenzaam voelt. Ze begint een affaire met Philippe. Hij is veertig, getrouwd en vader van twee zoontjes.
Ondanks dat hij zoveel mogelijk tijd vrijmaakt voor Ambre, voelt ze zich altijd tweede keuze. Ze moet het steeds doen met de restjes tijd.
Uiteindelijk ziet ze geen andere oplossing voor zichzelf en ze probeert een einde aan haar sombere leven te maken.

Na de ziekenhuisopname regelt Philippe een plaatsje voor Ambre in de Franse Alpen. Meerbepaald in Arvieux. Zijn vriend Michel en echtgenote Stephanie hebben daar een hotel/restaurant. Ieder jaar zijn er verschillende seizoenswerkers om te helpen. Ambre kan er voor zes maanden aan de slag als serveerster.
Ondertussen kan ze er dan ook leren om op eigen benen te staan. De afstand tussen Ambre en Philippe zullen waarschijnlijk wel een pluspunt zijn.

Tijdens de volgende zes maanden volgen we Ambre die met vele ups en downs vriendschappen probeert te sluiten met de andere collega’s, om te breken met Philippe en om in het reine te komen met nog vele andere zaken die op haar pad komen. Het loopt niet van een leien dakje. Wie kan ze vertrouwen? Ze voelt zich zo alleen en misbegrepen.

Ze maakt er kennis met Rosalie, die een baby’tje heeft met de naam Sophie. Andrea, een mooie Italiaan. Hij is haar chef die haar zal leren hoe ze moet werken in het restaurant, maar hij staat ook bekend als playboy. Jessy, die haar kamergenote zal worden. Tim, hij is opleiding-kok, kan heel grappig uit de hoek komen. Wilson, een oudere man van weinig woorden. En nog veel meer mensen. Iedereen heeft zijn eigen rugzakje bij van problemen en/of levenservaring.
Met mondjesmaat komen ze meer over elkaar te weten. Vooral als ze af en toe samen in de gezellige gemeenschappelijke keuken zitten.
Hoe zal Ambre evolueren na deze zes maanden? Kan ze haar mannetje staan of geeft ze het op?

Mélissa da Costa kon me met haar vorige romans al bekoren en ditmaal is het haar opnieuw gelukt.
Haar schrijfstijl is zo beeldend en gedetailleerd dat ik me dit verhaal kan voorstellen in mijn hoofd. De emoties die ze beschrijft, komen tot leven.

De personages evolueren tijdens het verhaal. Als je bijvoorbeeld kijkt hoe Ambre zich gedraagt in het begin van het verhaal en je vergelijkt haar op het einde, dan merk je een mooie persoonlijke groei. En dit is ook het geval van alle andere mensen.
Maar hoeveel tegenslag kan iemand verwerken? Als je enkele goede vrienden rond je hebt, kan je rekenen op goede raad, hoop, … Maar je moet er wel voor open staan.

Dit verhaal werd opgedeeld in 10 delen. Ieder deel heeft zijn eigen titel en sluiten perfect aan op elkaar. Mélissa schuwt geen enkel onderwerp. Alles is bespreekbaar, bv. zelfdoding, affaires, blowen, homoseksualiteit, alcohol, …
Er komen ook ontzettend veel emoties aan bod tijdens dit boek die perfect worden verwoord. Enkele voorbeelden: boosheid, angst, bewondering, liefde, vriendschap, hoop, geluk, verdriet, enz.
De bende jongeren gaan soms onderling filosoferen met elkaar, onder het genot van een glaasje. Dit leidt soms tot verrassende en leuke uitspraken.

De onderwerpen die de schrijfster ter sprake brengt in dit boek zijn zaken die dagelijks kunnen gebeuren. Zowel bij u als bij mij. Daardoor is dit ook een mooi en pakkend verhaal. En uiteraard ook actueel.

Op de mooie cover kan je sneeuwklokjes herkennen. Deze bloemetjes kan je in Arvieux terugvinden. Normaal kan je ze tussen januari en maart bewonderen.

Deze prachtige roman van Mélissa da Costa met als titel “Als de zon de sneeuw raakt” is voor mij zeker 5***** waard.

Marieke Scheers bedankt voor de heerlijke leesclub bij Hebban
Standaard Uitgeverij bedankt voor het recensie exemplaar