Vals Ritueel, is weer een overtreffende trap in de reeks

Het 18de deel uit de Rani Diaz serie Vals Ritueel, beloofd een zeer spannend boek te worden, vertelde Sterre Carron tijdens de boekpresentatie. Een boek wat ze nog nooit had geschreven, zoveel emoties wekte het op, ze was helemaal kapot na het schrijven van dit verhaal. Een verhaal met een thema dat veel meer boven tafel gehaald zou moeten worden. Een thema wat echt veel voorkomt en wat waarschijnlijk nooit zal verdwijnen.

Jonge meisjes die naar Europa worden gelokt onder valse voorwendselen, om geld te verdienen voor het arme gezin waar zij uit komen. Jonge meisjes, die nog een heel leven voor zich hebben en gelukkiger in hun arme land zijn dan in het land waar ze terecht komen. De mensensmokkelaars en de bazen voor wie de meiden gaan werken, ja die worden rijk, de meisjes houden bijna niets over en zijn lichamelijk en geestelijk verminkt voor het leven.

De reis naar Europa, is vol ontberingen en schokkende gebeurtenissen. Het meisje Naja is de hoofdpersoon die we volgen vanaf het moment dat ze wordt aangesproken op straat in haar woonplaats Benin-City in Nigeria. De zonnige toekomst die haar wordt voorgeschoteld, maar de bittere waarheid die haar wacht. Zo jong en dan al zulke dingen mee maken, het komt echt voor en het ging mij niet in de koude kleren zitten, de rillingen liepen over mijn rug bij bepaalde gebeurtenissen.

Een verhaal dat verteld moet worden en dat veel meer onder de aandacht moet worden gebracht. Zelf denk ik dat zoiets niet opgelost kan worden, er zullen altijd mensen blijven die mensen- en kindersmokkel blijven doen. Maar als er organisaties worden opgerold zijn er toch weer wat meisjes veilig.

Sterre heeft een geweldige schrijfstijl, zij schrijft zo dat je het boek niet meer wil weg leggen en zo getriggerd wordt dat je het plot gewoon wilt weten en natuurlijk zelf al een idee hebt. Sterre groeit nog steeds in haar schrijfstijl, vind ik, sommige gebeurtenissen doen zelfs wat aan Steven King denken. Een verhaal wat onder je huid kruipt en daar een hele poos blijft hangen.

Natuurlijk gaat het verhaal ook over het team van Rani Diaz, een team wat een enorm goede samenwerking heeft en met elkaar alles kan delen. Na een zaak wordt dit altijd met elkaar besproken waarbij ook veel emoties los komen, maar daar door is het zo’n sterk team en kunnen ze alle zaken aan. Er gebeurd ook weer van alles in de privé sfeer van het team, wat het zware onderwerp van het boek ook een vrolijke kant geeft.

Al met al is dit 18de deel Vals Ritueel weer een overtreffende trap in de reeks. Ook al weet je wat er met de meisjes gebeurd, er zijn fragmenten die je niet ziet aankomen en ook het plot is er één waarvan je denkt, waarom, waarom zijn mensen zo geworden. Ik zeg pak het boek op en geniet en huiver van deze Rani Diaz thriller. Voor mij weer 5 sterren voor Sterre Carron.