verslaafd aan deze serie

Deel 8 uit deze boeiende serie lag al weer voor me klaar. Een heerlijk weg lezende, korte detective, met een diepe inhoud. Door de vele personages en het ingewikkelde vraag stuk, wie de moord gepleegd heeft, moet je aardig bij de les blijven om ook maar een stukje van de moord op te lossen. Het is geen boekje dat je tussendoor steeds weg kunt leggen.


Het verhaal speelt zich af in Rotterdam en omstreken en rechercheur De Klerck en zijn kompaan Klaver moeten hun best doen om geen tunnelvisie te creëren, maar alle opties open te houden.

Een erfenis en een stiekeme verhouding geven dit verhaal een smeuïge twist. Wie zegt de waarheid en wie liegt alles bij elkaar. Het duurt lang eer De Klerck, met behulp van Klaver, eindelijk de puzzelstukjes op hun plaats kan leggen en zo na lang wikken en wegen de duidelijke oorzaak en het gevolg vast kan leggen.

Ondertussen probeert commissaris De Froideville het duo uit elkaar te halen, want er moet meer verscheidenheid komen in het korps en op straat vind hij. Klaver heeft zijn chef duidelijk gemaakt dat hij op mannen valt, maar of dat goed uitpakt nu De Froideville zichzelf heeft uitgenodigd om bij een “slotakkoord” aanwezig te zijn. Een slotakkoord, zoals de Froideville dat noemt, is een gezellig samenzijn van De Klerck en Klaver en hun partners op het woonschip van de rechercheur, waarbij na het nuttigen van een heerlijke vismaaltijd, de Klerck de moord uiteen zet. De Froideville denkt dat er zaken met burgers worden besproken die nog niet eens bij de rechter terecht zijn gekomen. Hij zoekt een andere ingang om het recherche duo uit elkaar te halen.

“…Ik maak me grote zorgen. Daarom heb ik een besluit genomen. Ik wil zo’n …eh, hoe zal ik het eens noemen? Een… eh, slotakkoord. Ik wil zo’n slotakkoord bijwonen . Als daaruit blijkt dat er sprake is van ambtsverzaking, dan zal ik de nodige disciplinaire maatregelen nemen.”

Spanning 4
plot 5
schrijfstijl 5
leesplezier 4
originaliteit 3
psychologie 4