Veelbelovend verhaal kreupelt naar nietszeggend einde

De naam van Dean Koontz staat al vele jaren bekend als een sterk merk. Toch vertonen zijn laatste paar boeken een flinke sleet. Met vele miljoenen verkochte exemplaren hoeft hij zich niet echt zorgen te maken over een minder exemplaar.
Wanneer dat er echter meerdere gaan worden zullen de fans zich zeker zorgen gaan maken, want dan blijkt het sterke merk toch niet zo stabiel te zijn maar eerder in de buurt van zijn houdbaarheidsdatum te komen. Koontz probeert met Ademloos het tegendeel aan te tonen.
En de lezers, zij hielden hun adem in!
In Ademloos maken we kennis met Grady Adams en zijn 3-jarige wolfshond Merlin. Grady leeft vrij geïsoleerd in de natuur en spreekt maanden lang met niemand anders dan zijn trouwe viervoeter, Merlin. Wanneer hij wordt geconfronteerd met 2 spierwitte vriendelijke, niet te definiëren beesten, raakt hij behoorlijk in de ban van deze verschijningen. Uiteindelijk vraagt hij zijn goede vriendin, de dierenarts Cammy Rivers om raad.
Ook zij is compleet verrast en belt haar oude mentor Eleanor Fortney voor advies. Die schakelt onverwacht de overheid in en het verrassingseffect lijkt ruw te worden verstoord.
Op een andere locatie in de buurt krijgen Jim Rouvroy en Nora Carlyle onverwacht bezoek van Henry, de broer van Jim. Niets vermoedend worden beiden door Henry gedood en neemt de moordenaar de plaats in van zijn broer Jim.
Een verband tussen beide verhaallijnen is niet direct zichtbaar.
Daarnaast probeert de beroepsgokker Lamar Woolsey al rondreizend de bezoekende casino’s flink wat dollars lichter te maken. Hij moet deze job tijdelijk onderbreken als hij door het Ministerie van binnenlandse Veiligheid wordt verzocht zich naar de woning van Grady Adams te begeven en de beide onbekende wezens te isoleren.
Grady en Cammy zijn niet blij met het bezoek en willen hun band die inmiddels met beide dieren is ontstaan, niet zo maar opgeven.
Dean Koontz heeft in de basis een interessant verhaal geconstrueerd. Het bezit de potentie om, mits goed uitgewerkt, weer als een echte ouderwetse Koontz over de toonbank te gaan. Maar helaas, na een goed begin en een sterk middenstuk, stort het verhaal in een dramatische vrije val naar een nietszeggend einde. Niet alle verhaallijnen worden afgewerkt en wat uiteindelijk het lot van de twee hoofdfiguren Puzzel en Raadsel is, laat Koontz aan de fantasie van de lezer over. Koontz toont zijn capaciteit een kort moment met de beschrijving van het Cammy’s jeugd. Maar dat is toch echt te weinig om er een topper aan over te houden.