IN DE HERFST VAN HET LEVEN KAN NOG EEN MOOIE NAZOMER ONTSTAAN

[RECENSIE] 'Het huis met het blauwe dak' van Margareth Hillebrandt

IN DE HERFST VAN HET LEVEN KAN NOG EEN MOOIE NAZOMER ONTSTAAN

++ ‘Hij komt regelmatig in zijn oude wijk en verbaast zich iedere keer weer over de veranderingen sinds hij hier als klein jongetje op straat speelde’ ++

Oorspronkelijke titel: Het huis met het blauwe dak
ISBN: 978 90 835 2031 5
Uitgegeven door: Uitgeverij Neckar
Pagina’s: 306
Vertaling:
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️

Margareth Hillebrandt volgde haar hart toen ze zich inschreef voor een schrijfopleiding bij Tessa de Loo in Portugal en Marlen Visser in Italië. Naast het werken in de zorg was verhalen schrijven haar andere passie. Na haar debuut dat in 2009 verscheen onder de naam Jeugdzonde, volgde daar in 2013 Obsessie op. Onderdeel van het werken in de zorg was de specifieke zorg voor ouderen waar ze zeven jaar in heeft gewerkt. De ervaringen en gebeurtenissen die daar langskwamen inspireerden haar tot het schrijven van de derde roman die in 2019 is verschenen; Dames op de Herengracht. In 2020 verscheen Onder jouw huid. Onlangs verscheen haar vijfde roman met de titel Het huis met het blauwe dak, een titel die associeert met haar jeugdjaren als ze met haar ouders naar het strand reed en langs een huis met een blauw dak reed, voor haar een bevestiging dat er alleen maar gelukkige mensen in zo’n huis konden wonen.

Juliette Kamphuis is zeventig jaar en woont, na het overlijden van haar man, alleen in een veel te grote woning. Ze verkoopt het en probeert in zorgvilla De Barones een plaatsje te krijgen. Om daarvoor in aanmerking te komen, schaft ze een rollator aan en speelt dat ze fysiek beperkt mobiel is. Door locatiemanager Elly Konijnenberg is dat voldoende om haar welkom te heten in haar nieuwe woonomgeving. Al snel ervaart ze de beperkingen van haar medebewoners en weet dat ze zelf iets zal moeten ondernemen om niet aan eenzaamheid ten onder te gaan. Haar eerste contact met de zeventigjarige Max Versluis is aanleiding om dit tot een vriendschap uit te bouwen ook al is hun afkomst even verschillend als hun karakter. Toch besluiten ze samen op te trekken en gezamenlijk een soort van bucketlist op te stellen en af te werken…

++ ‘De borderbeplanting voor de zijvleugels is jonger. Voorzichtig steken de eerste plantjes hun kopjes in dunne sprietjes omhoog. Het zal niet lang duren voordat ze net zo weelderig bloeien als die voor het midden van het huis’ ++

Het huis met het blauwe dak is een roman waarin de auteur de thema’s eenzaamheid en vriendschap een plaats geeft. Vanuit die eenzaamheid is de verhaallijn van Juliette opgebouwd en ze probeert die met een duurzame vriendschap te overwinnen. Door haar tegenspeler Max een volledig tegengesteld karakter mee te geven, wordt het verhaal levendig en worden stevige discussies niet geschuwd, ontstaan irritaties tussen beide pronte karakters maar die worden met een glaasje alcohol op tafel weer snel weggepoetst. Door het verleden van de auteur in de zorg weet ze het dagelijkse leven binnen de vier muren op uitstekende en realistische wijze vorm te geven. Met een grote dosis zelfspot en relativeringsvermogen, aangelengd met de nodige humor, is het duo Juliette en Max is staat ieder probleem het hoofd te bieden.

Samengevat is dit boek, dat is gepresenteerd als ‘het eerste boek in de serie Juliette en Max’, een levendig en soms aandoenlijk verhaal over mensen in hun laatste levensfase. Het is de auteur bijzonder goed gelukt om de personages veel kleur mee te geven en daarmee de mogelijkheid geschapen om de meeste gebeurtenissen tegen het decor van de zorgvilla met haar bewoners plaats te laten vinden. Ook de gekozen thema’s eenzaamheid en vriendschap zijn door de auteur goed uitgediept waardoor de acties die plaatsvinden vanuit die invalshoek, begrijpelijk en logisch worden gevonden. De keuze om een memory lane op te nemen als reis langs levensherinneringen is in dit verband een gouden keuze te noemen. Zelfs de actualiteit heeft een plaats gekregen en op een juiste wijze geïntegreerd in het geheel. Door de eerdergenoemde zelfspot en de onderwerpen op hun gezamenlijke bucketlist van het duo Kamphuis - Versluis wordt het verhaal nooit saai maar dreigt dat onverhoopt dan neemt de humor het over.
Onder de streep maakt dat Het huis met het blauwe dak tot een heerlijk leesbare roman, luchtig, avontuurlijk, zelfs met een vleugje seks maar vooraleer met een bevriend stel dat nog het uiterste uit de nazomer van hun leven wil halen. Hendrik Groen kijkt er met scheve ogen naar…

Eindoordeel: 4,0 sterren

Karakterontwikkeling: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 5 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren