Lezersrecensie
EN POLICIER IN DE LIJN VAN CHRISTIE DOOR DE PEN VAN VARGAS
[RECENSIE] Op het graf van Fred Vargas
EEN POLICIER IN DE LIJN VAN CHRISTIE DOOR DE PEN VAN VARGAS
++ ‘Maken dat we wegkomen zodra ze ons doorhebben. Onze operatie is al in gang gezet, we hebben een voorsprong. Ik pik je op in de zijstraat hiernaast en we pakken haar voordat we haar uit het oog verliezen. Hou je gereed’ ++
Oorspronkelijke titel: Sur la dalle
ISBN: 978 90 445 4989 8
Uitgegeven door: Uitgeverij De Geus, Singel Uitgevers
Pagina’s: 440
Vertaling: Marijke Scholts
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
Ze staat bekend als de bestverkochte misdaadauteur in Frankrijk. Ze won vele prijzen waaronder de Europese Prijs voor Misdaadliteratuur en de prestigieuze CWA Dagger Award. We hebben het over de Franse auteur Fred Vargas, naast het schrijven is ze ook historicus en archeologe. Haar fascinatie voor en kennis van restjes, sporen en oude botjes komen goed van pas in haar romans. Haar schrijfstijl is herkenbaar en daarom ook uniek. De verkoopcijfers van haar boeken hebben al menig plafond verpulverd en inmiddels verschijnen haar boeken in maar liefst veertig landen. Op het graf is het laatstverschenen deel in de Adamsberg-reeks.
In het kleine Bretonse plaatsje Louviec gebeuren de vreemdste dingen. ‘s Nachts horen mensen uit de kleine gemeenschap een geluid dat wordt geassocieerd met de lokale legende van ‘de manke’; een ronddolende geest van een achttiende-eeuwse graaf. Als de verwachting ook uitkomt dat er bij dat geluid dodelijke slachtoffers vallen, wordt commissaris Jean-Baptiste Adamsberg geconsulteerd en samen met de lokale commissaris Mathieu starten ze een onderzoek.
Er ontstaan grote vraagtekens als ze in de handen van de slachtoffers een kapot geknepen ei vinden en allerlei suggesties en bijgelovige tips doen de ronde maar de moorden worden er niet mee gestopt, integendeel. Maar één ding wordt bij ieder slachtoffer gevonden, op elk lichaam zitten vlooien…
++ ‘Een kat die hardhandig in een onbekende tas wordt gestopt, zal zich verzetten en krabben zoveel hij kan. Hij kan er zelfs van pure angst in pissen. Kortom, de tas is beschadigd, er zitten krassen en scheuren in’ ++
De verhaallijn ontwikkelt zich als een ware politieroman. In het onderzoek wordt ieder pluisje en haartje, hoe klein en nietig ook, zorgvuldig bewaart want het zou zomaar naar een doorbraak kunnen leiden. Alleen is dat in dit geval niet en beide politieteams moeten diep gaan.
In deze politieroman herkennen we al snel de unieke schrijfstijl van Vargas. Hoewel het aantal slachtoffers oploopt blijft de stijl luchtig, zijn de maaltijden in het etablissement van Johan van een dusdanige culinaire kwaliteit om ze nooit te missen en wordt de herberg al snel tot zelfbenoemd hoofdkwartier gebombardeerd. Maar de kwaliteit van het onderzoek lijdt daar nooit onder, met kleine stapjes krijgen ze steeds meer grip op de moorden, die echter niet stoppen.
Zoals bekend bij de trouwe Vargas-lezers is Adamsberg een man van weinig woorden en houdt hij zijn kaarten liever tegen de borst totdat voor hem alles glashelder is.
De personages zijn sterk en goed uitgelicht neergezet. Potentiële daders hebben allen een besmet verleden wat vaak een aanleiding geeft voor onvoorspelbaar gedrag in een latere fase van hun leven. Vargas speelt met dit gegeven en is eigenlijk wel een hoofdthema in dit verhaal. Het decor waar alles zich in afspeelt is haast fotografisch op papier terecht gekomen waardoor het niet moeilijk wordt om die tot levende beelden te laten transformeren. Het geeft zoveel voldoening en plezier aan de lezer dat er geen moment van verveling valt te bespeuren. Het blijft interessant en in de ontknoping wordt nog een zeldzame lichamelijke aandoening onder de aandacht gebracht die voor veel lezers onbekend zal zijn geweest.
Samengevat is Op het graf een perfecte aanvulling op de groeiende serie rondom commissaris Jean-Baptiste Adamsberg. Luchtig geschreven dwingt Vargas de lezer om mee te rechercheren en de vasthoudende, merkwaardige Adamsberg bij te staan in zijn zoektocht naar de veroorzaker van de moorden. En zoals Agatha Christie haar opponenten Hercule Poirot en Miss Marple al leerde om de ontknoping op tafel te brengen in een breed gezelschap waarbij de dader ook aanwezig is, doet Vargas daar niet voor onder. Een heerlijke politieroman voor de liefhebber om een aantal uren ongestoord in weg te duiken.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
EEN POLICIER IN DE LIJN VAN CHRISTIE DOOR DE PEN VAN VARGAS
++ ‘Maken dat we wegkomen zodra ze ons doorhebben. Onze operatie is al in gang gezet, we hebben een voorsprong. Ik pik je op in de zijstraat hiernaast en we pakken haar voordat we haar uit het oog verliezen. Hou je gereed’ ++
Oorspronkelijke titel: Sur la dalle
ISBN: 978 90 445 4989 8
Uitgegeven door: Uitgeverij De Geus, Singel Uitgevers
Pagina’s: 440
Vertaling: Marijke Scholts
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
Ze staat bekend als de bestverkochte misdaadauteur in Frankrijk. Ze won vele prijzen waaronder de Europese Prijs voor Misdaadliteratuur en de prestigieuze CWA Dagger Award. We hebben het over de Franse auteur Fred Vargas, naast het schrijven is ze ook historicus en archeologe. Haar fascinatie voor en kennis van restjes, sporen en oude botjes komen goed van pas in haar romans. Haar schrijfstijl is herkenbaar en daarom ook uniek. De verkoopcijfers van haar boeken hebben al menig plafond verpulverd en inmiddels verschijnen haar boeken in maar liefst veertig landen. Op het graf is het laatstverschenen deel in de Adamsberg-reeks.
In het kleine Bretonse plaatsje Louviec gebeuren de vreemdste dingen. ‘s Nachts horen mensen uit de kleine gemeenschap een geluid dat wordt geassocieerd met de lokale legende van ‘de manke’; een ronddolende geest van een achttiende-eeuwse graaf. Als de verwachting ook uitkomt dat er bij dat geluid dodelijke slachtoffers vallen, wordt commissaris Jean-Baptiste Adamsberg geconsulteerd en samen met de lokale commissaris Mathieu starten ze een onderzoek.
Er ontstaan grote vraagtekens als ze in de handen van de slachtoffers een kapot geknepen ei vinden en allerlei suggesties en bijgelovige tips doen de ronde maar de moorden worden er niet mee gestopt, integendeel. Maar één ding wordt bij ieder slachtoffer gevonden, op elk lichaam zitten vlooien…
++ ‘Een kat die hardhandig in een onbekende tas wordt gestopt, zal zich verzetten en krabben zoveel hij kan. Hij kan er zelfs van pure angst in pissen. Kortom, de tas is beschadigd, er zitten krassen en scheuren in’ ++
De verhaallijn ontwikkelt zich als een ware politieroman. In het onderzoek wordt ieder pluisje en haartje, hoe klein en nietig ook, zorgvuldig bewaart want het zou zomaar naar een doorbraak kunnen leiden. Alleen is dat in dit geval niet en beide politieteams moeten diep gaan.
In deze politieroman herkennen we al snel de unieke schrijfstijl van Vargas. Hoewel het aantal slachtoffers oploopt blijft de stijl luchtig, zijn de maaltijden in het etablissement van Johan van een dusdanige culinaire kwaliteit om ze nooit te missen en wordt de herberg al snel tot zelfbenoemd hoofdkwartier gebombardeerd. Maar de kwaliteit van het onderzoek lijdt daar nooit onder, met kleine stapjes krijgen ze steeds meer grip op de moorden, die echter niet stoppen.
Zoals bekend bij de trouwe Vargas-lezers is Adamsberg een man van weinig woorden en houdt hij zijn kaarten liever tegen de borst totdat voor hem alles glashelder is.
De personages zijn sterk en goed uitgelicht neergezet. Potentiële daders hebben allen een besmet verleden wat vaak een aanleiding geeft voor onvoorspelbaar gedrag in een latere fase van hun leven. Vargas speelt met dit gegeven en is eigenlijk wel een hoofdthema in dit verhaal. Het decor waar alles zich in afspeelt is haast fotografisch op papier terecht gekomen waardoor het niet moeilijk wordt om die tot levende beelden te laten transformeren. Het geeft zoveel voldoening en plezier aan de lezer dat er geen moment van verveling valt te bespeuren. Het blijft interessant en in de ontknoping wordt nog een zeldzame lichamelijke aandoening onder de aandacht gebracht die voor veel lezers onbekend zal zijn geweest.
Samengevat is Op het graf een perfecte aanvulling op de groeiende serie rondom commissaris Jean-Baptiste Adamsberg. Luchtig geschreven dwingt Vargas de lezer om mee te rechercheren en de vasthoudende, merkwaardige Adamsberg bij te staan in zijn zoektocht naar de veroorzaker van de moorden. En zoals Agatha Christie haar opponenten Hercule Poirot en Miss Marple al leerde om de ontknoping op tafel te brengen in een breed gezelschap waarbij de dader ook aanwezig is, doet Vargas daar niet voor onder. Een heerlijke politieroman voor de liefhebber om een aantal uren ongestoord in weg te duiken.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Cees van Rhienen
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
