Lezersrecensie
EEN NIEUWE VARIATIE OP EEN TALLOZE KEREN GEBRUIKT THEMA…
[RECENSIE] Een brief uit München van Håkan Nesser
EEN NIEUWE VARIATIE OP EEN TALLOZE KEREN GEBRUIKT THEMA…
++ ‘Een alternatieve kerst in de schaduw van de pandemie. Aan de setting mankeerde niets, de sneeuwvlokken die neerdwarrelden, waren als wattenbollen zo groot, zoals in zijn vroegere kinderjaren werd gezegd, en in latere kinderjaren misschien ook wel’ ++
Oorspronkelijke titel: Det kom ett brev från München
ISBN: 978 90 445 4778 8
Uitgegeven door: Uitgeverij De Geus, Singel Uitgeverijen
Pagina’s: 356
Vertaling: Ydelet Westra
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️
Håkan Nesser (Zweden, 1950) is een van de meest succesvolle Zweedse schrijvers. Hij is vooral bekend door zijn commissaris Van Veeteren-reeks en de populaire serie met hoofdinspecteur Barbarotti in de hoofdrol. In Nederland zijn van zijn werk meer dan 450.000 exemplaren verkocht. Met deze twee protagonisten heeft de Zweedse misdaadauteur zijn grootste bekendheid binnengehaald. Maar na elf delen met commissaris Van Veeteren is deze beëindigd en loopt op dit moment de serie met inspecteur Barbarotti nog door. Onlangs verscheen het achtste deel; Een brief uit München.
Het loopt tegen de kerstdagen en de beroemde schilder Ludvig Rute nodigt zijn twee broers en zus met hun partners uit in een klein en afgelegen dorpje Sillingbo, om voor de laatste keer samen kerstmis te vieren. Ludvig heeft kanker en is uitbehandeld. Tijdens zijn carrière als schilder zijn er schilderstukken voor meer dan een miljoen euro verkocht en de oudste zoon van de familie heeft dan ook een flink fortuin vergaard. Nog nooit hebben de familieleden het samen goed kunnen vinden, zochten elkaar ook nooit op en de sfeer is best wel gespannen als iedereen is gearriveerd. Wanneer de samenkomst met veel spijs en vooral drank wordt gevierd, worden onderwerpen aangesneden die iedereen liever zou laten rusten en aan het einde van de avond gaat ieder ook met gemengde gevoelens zijn of haar slaapplaats opzoeken. Vroeg in de ochtend wordt het zielloze lichaam van Ludvig ontdekt, hij is vermoord en ook zijn er twee dure schilderijen spoorloos verdwenen.
Beide hoofdinspecteurs Gunnar Barbarotti en Eva Backman worden naar het voormalig schoolgebouw, dat tot een ruime woning is getransformeerd, gestuurd. Alles lijkt op een inbraak te wijzen maar beide hoofdinspecteurs vinden nog geen bewijzen dus starten ze hun eigen onderzoek…
++ ‘Een adempauze voor overdenking en reflectie, of hoe je het ook wilde noemen. Ze spreken niet veel, speculeerden niet; luisterden naar fado en wat blues en zeiden hooguit iets over de neerslag die kwam en ging. Afwisselend regen en natte sneeuw’ ++
De plotopbouw ontwikkelt zich vanuit een ruim opgezette voorstellingsronde van de familie Rute; achtereenvolgens treden Ludvig, Lars, Leif en hun zus Louise voor het voetlicht. Tijdens deze ronde krijgt de lezer summiere informatie over een gebeurtenis die vijfentwintig jaar geleden is voorgevallen en waar niet over gesproken mocht worden. Maar de moord op de in palliatieve fase verkerende Ludvig geven de onderzoekers de zekerheid dat de oplossing voor alles wat nu gebeurt, bij hetgeen behoord dat vijfentwintig jaar eerder zich heeft afgespeeld. Als extra handicap is alles ook nog in de coronaperiode geplaatst wat het tevens ook gedateerd maakt.
Een uitgebreid politieonderzoek waarbij ook de partners en zelfs een niet aanwezige dochter wordt betrokken, levert niet de informatie op die te herleiden is naar een dader van de moord op Ludvig.
Nesser neemt alle tijd en ruimte om de belangrijke hoofdpersonages af te pellen en goed te positioneren. Als individuele personages lukt dat aardig maar als homogene familiegroep lijken het meer op gesloten oesters waar niet doorheen te komen is. Het onderzoek duurt dan ook een dikke driehonderd pagina’s en dat is wel wat veel om steeds interessant te blijven.
Het is moeilijk te raden wat dit keer de achterliggende gedachte voor de auteur is geweest om dit boek te schrijven. Het is zeker niet zijn beste product en zelfs de coronaperiode waartegen het zich afspeelt kan het verhaal niet redden. Het is te lang, er gebeurt te weinig hoewel en nog wel slachtoffers te betreuren zijn, maakt de finale ontknoping eigenlijk weinig indruk en lijkt zelfs of de auteur niets beters heeft kunnen bedenken.
Samengevat kan worden geconcludeerd dat dit boek zeker gerekend kan worden tot de Barbarotti-reeks dus die is weer met één deel opgewaardeerd. Overigens is het verhaal niet bijster origineel omdat er inmiddels talloze varianten van de typische locked room thrillers eerder zijn verschenen dus ook hier blinkt Een brief uit München niet uit.
Eindoordeel: 3,0 sterren
Spanning: 2 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 2 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
EEN NIEUWE VARIATIE OP EEN TALLOZE KEREN GEBRUIKT THEMA…
++ ‘Een alternatieve kerst in de schaduw van de pandemie. Aan de setting mankeerde niets, de sneeuwvlokken die neerdwarrelden, waren als wattenbollen zo groot, zoals in zijn vroegere kinderjaren werd gezegd, en in latere kinderjaren misschien ook wel’ ++
Oorspronkelijke titel: Det kom ett brev från München
ISBN: 978 90 445 4778 8
Uitgegeven door: Uitgeverij De Geus, Singel Uitgeverijen
Pagina’s: 356
Vertaling: Ydelet Westra
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️
Håkan Nesser (Zweden, 1950) is een van de meest succesvolle Zweedse schrijvers. Hij is vooral bekend door zijn commissaris Van Veeteren-reeks en de populaire serie met hoofdinspecteur Barbarotti in de hoofdrol. In Nederland zijn van zijn werk meer dan 450.000 exemplaren verkocht. Met deze twee protagonisten heeft de Zweedse misdaadauteur zijn grootste bekendheid binnengehaald. Maar na elf delen met commissaris Van Veeteren is deze beëindigd en loopt op dit moment de serie met inspecteur Barbarotti nog door. Onlangs verscheen het achtste deel; Een brief uit München.
Het loopt tegen de kerstdagen en de beroemde schilder Ludvig Rute nodigt zijn twee broers en zus met hun partners uit in een klein en afgelegen dorpje Sillingbo, om voor de laatste keer samen kerstmis te vieren. Ludvig heeft kanker en is uitbehandeld. Tijdens zijn carrière als schilder zijn er schilderstukken voor meer dan een miljoen euro verkocht en de oudste zoon van de familie heeft dan ook een flink fortuin vergaard. Nog nooit hebben de familieleden het samen goed kunnen vinden, zochten elkaar ook nooit op en de sfeer is best wel gespannen als iedereen is gearriveerd. Wanneer de samenkomst met veel spijs en vooral drank wordt gevierd, worden onderwerpen aangesneden die iedereen liever zou laten rusten en aan het einde van de avond gaat ieder ook met gemengde gevoelens zijn of haar slaapplaats opzoeken. Vroeg in de ochtend wordt het zielloze lichaam van Ludvig ontdekt, hij is vermoord en ook zijn er twee dure schilderijen spoorloos verdwenen.
Beide hoofdinspecteurs Gunnar Barbarotti en Eva Backman worden naar het voormalig schoolgebouw, dat tot een ruime woning is getransformeerd, gestuurd. Alles lijkt op een inbraak te wijzen maar beide hoofdinspecteurs vinden nog geen bewijzen dus starten ze hun eigen onderzoek…
++ ‘Een adempauze voor overdenking en reflectie, of hoe je het ook wilde noemen. Ze spreken niet veel, speculeerden niet; luisterden naar fado en wat blues en zeiden hooguit iets over de neerslag die kwam en ging. Afwisselend regen en natte sneeuw’ ++
De plotopbouw ontwikkelt zich vanuit een ruim opgezette voorstellingsronde van de familie Rute; achtereenvolgens treden Ludvig, Lars, Leif en hun zus Louise voor het voetlicht. Tijdens deze ronde krijgt de lezer summiere informatie over een gebeurtenis die vijfentwintig jaar geleden is voorgevallen en waar niet over gesproken mocht worden. Maar de moord op de in palliatieve fase verkerende Ludvig geven de onderzoekers de zekerheid dat de oplossing voor alles wat nu gebeurt, bij hetgeen behoord dat vijfentwintig jaar eerder zich heeft afgespeeld. Als extra handicap is alles ook nog in de coronaperiode geplaatst wat het tevens ook gedateerd maakt.
Een uitgebreid politieonderzoek waarbij ook de partners en zelfs een niet aanwezige dochter wordt betrokken, levert niet de informatie op die te herleiden is naar een dader van de moord op Ludvig.
Nesser neemt alle tijd en ruimte om de belangrijke hoofdpersonages af te pellen en goed te positioneren. Als individuele personages lukt dat aardig maar als homogene familiegroep lijken het meer op gesloten oesters waar niet doorheen te komen is. Het onderzoek duurt dan ook een dikke driehonderd pagina’s en dat is wel wat veel om steeds interessant te blijven.
Het is moeilijk te raden wat dit keer de achterliggende gedachte voor de auteur is geweest om dit boek te schrijven. Het is zeker niet zijn beste product en zelfs de coronaperiode waartegen het zich afspeelt kan het verhaal niet redden. Het is te lang, er gebeurt te weinig hoewel en nog wel slachtoffers te betreuren zijn, maakt de finale ontknoping eigenlijk weinig indruk en lijkt zelfs of de auteur niets beters heeft kunnen bedenken.
Samengevat kan worden geconcludeerd dat dit boek zeker gerekend kan worden tot de Barbarotti-reeks dus die is weer met één deel opgewaardeerd. Overigens is het verhaal niet bijster origineel omdat er inmiddels talloze varianten van de typische locked room thrillers eerder zijn verschenen dus ook hier blinkt Een brief uit München niet uit.
Eindoordeel: 3,0 sterren
Spanning: 2 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 2 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
1
Reageer op deze recensie
