Lezersrecensie
STERKE ATYPISCHE SCANDINAVISCHE POLITIEROMAN MET MAATSCHAPPELIJKE RELEVANTIE
[RECENSIE] Cocaïne van Pascal Engman
STERKE ATYPISCHE SCANDINAVISCHE POLITIEROMAN MET MAATSCHAPPELIJKE RELEVANTIE
++ ‘Ze maken het leven van mensen kapot, breken gezinnen, houden hele buurten in hun greep. Maar we kunnen hen niet stoppen omdat er niemands met ons durft te praten’ ++
Oorspronkelijke titel: Kokain
ISBN: 978 94 031 0700 4
Uitgegeven door: Uitgeverij Volt, Singel Uitgeverijen
Pagina’s: 507
Vertaling: Nannie de Graaff
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
De geestelijke vader van rechercheur Vanessa Frank, 43 jaar en al drie indrukwekkende delen een rechercheur in Stockholm, is de auteur Pascal Engman. De van oorsprong journalist kwam in 2017 met zijn eerste thriller Patriotten en dat was meteen een schot midden in de roos. Deze stand alone was goed voor tv-rechten bij een Amerikaans bedrijf. Daarna werd Vanessa Frank geïntroduceerd in achtereenvolgens Vuurland (2018), Femicide (2019) en als goede derde De weduwen (2020). Het vierde avontuur met Vanessa Frank in de hoofdrol verscheen in 2023 en kreeg als titel Cocaïne mee.
De Somalische Said Abdullahi droomt in Järva, een voorstadje van Stockholm, om in Zweden de grootste drugsdealer van het land te worden. Als hem de kans wordt geboden om zijn grenzen te verleggen en de grootste van Europa te worden zegt hij daar geen nee tegen. Met het ronselen van jonge jongens en een schrikbewind onder de bevolking, probeert hij zijn macht verder uit te breiden en te consolideren. Bewoners zijn bang van hem, de politie, in de persoon van rechercheur Vanessa Frank doet verwoede pogingen om de bende van Said, die als de ‘wolven’ bekend staan, te ontmantelen. Als er pakjes cocaïne aan de kust aanspoelen probeert de politie de gewelddadige bendeleider aan de drugs te linken maar dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt…
++ ‘Hij verlangde ernaar dit leven achter zich te laten. Niets meer met deze mensen te maken te hebben die het er altijd over hadden dat ze gerespecteerd wilden worden maar zelf voor niemand respect hadden’ ++
De opbouw van de plot is volledig opgezet in de verleden tijd, in de derde persoon enkelvoud, chronologisch uitgeschreven. Het verhaal schakelt voortdurend tussen perspectiefwisselingen. De flashbacks die onverwachts worden gegeven, hebben voornamelijk tot doel om context te geven aan het totaal. Met sterke personages aan beide kanten van de wet lukt het Engman om een duidelijk beeld te schetsen van de zorgelijke problematiek die op dit moment ook in werkelijkheid plaatsvindt in Zweden. Kansloze jongeren die maatschappelijk weinig tot niets bereiken zijn gewillige ‘slachtoffers’ voor de gewetenloze en niets ontziende bendeleiders en makkelijk te verleiden met geld, dure kleding etcetera. Concurrenten moeten direct worden uitgeschakeld evenals de goedwillende maar machteloze bewoners die soms een poging wagen om een einde te maken aan de ongewenste situatie die hun omgeving onleefbaar maakt. Vanzelfsprekend dat bovenstaande omstandigheden meer dan voldoende zijn om dit in een spannend verhaal samen te vatten dat van het begin tot het einde door spanning wordt overgoten.
In dit vierde deel met rechercheur Vanessa Frank, dat overigens op zichzelf staand is te lezen, worden bestaande en nieuwe personages boeiend beschreven waarbij de terugkerende personages voldoende informatie meekrijgen om hun ontwikkeling door de tijd te kunnen zien. De ontwikkelingen en verrassende gebeurtenissen volgen elkaar in een hoog tempo op, iets dat ongebruikelijk is bij de meeste Scandinavische politieromans. Het verhoogt het leesplezier zonder dat de nauwkeurige details die zo echt ‘Scandinavisch’ zijn, hierbij geweld worden aangedaan.
Samengevat is Cocaïne een prettig leesbare atypische Scandinavische politieroman waarin zeker een grote maatschappelijke relevantie in schuilgaat. Veel spannende situaties met evenveel plotwendingen waarbij de eindtune in een oplopende staccatostijl is geschreven, als ware het een goed geregisseerde film waar je naar kijkt. De hoge kwaliteit die het verhaal uitstraalt is ook terug te vinden in de nominatie voor de shortlist van de MAX Zilveren Vleermuis editie 2023. En die is dik verdiend!
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
STERKE ATYPISCHE SCANDINAVISCHE POLITIEROMAN MET MAATSCHAPPELIJKE RELEVANTIE
++ ‘Ze maken het leven van mensen kapot, breken gezinnen, houden hele buurten in hun greep. Maar we kunnen hen niet stoppen omdat er niemands met ons durft te praten’ ++
Oorspronkelijke titel: Kokain
ISBN: 978 94 031 0700 4
Uitgegeven door: Uitgeverij Volt, Singel Uitgeverijen
Pagina’s: 507
Vertaling: Nannie de Graaff
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
De geestelijke vader van rechercheur Vanessa Frank, 43 jaar en al drie indrukwekkende delen een rechercheur in Stockholm, is de auteur Pascal Engman. De van oorsprong journalist kwam in 2017 met zijn eerste thriller Patriotten en dat was meteen een schot midden in de roos. Deze stand alone was goed voor tv-rechten bij een Amerikaans bedrijf. Daarna werd Vanessa Frank geïntroduceerd in achtereenvolgens Vuurland (2018), Femicide (2019) en als goede derde De weduwen (2020). Het vierde avontuur met Vanessa Frank in de hoofdrol verscheen in 2023 en kreeg als titel Cocaïne mee.
De Somalische Said Abdullahi droomt in Järva, een voorstadje van Stockholm, om in Zweden de grootste drugsdealer van het land te worden. Als hem de kans wordt geboden om zijn grenzen te verleggen en de grootste van Europa te worden zegt hij daar geen nee tegen. Met het ronselen van jonge jongens en een schrikbewind onder de bevolking, probeert hij zijn macht verder uit te breiden en te consolideren. Bewoners zijn bang van hem, de politie, in de persoon van rechercheur Vanessa Frank doet verwoede pogingen om de bende van Said, die als de ‘wolven’ bekend staan, te ontmantelen. Als er pakjes cocaïne aan de kust aanspoelen probeert de politie de gewelddadige bendeleider aan de drugs te linken maar dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt…
++ ‘Hij verlangde ernaar dit leven achter zich te laten. Niets meer met deze mensen te maken te hebben die het er altijd over hadden dat ze gerespecteerd wilden worden maar zelf voor niemand respect hadden’ ++
De opbouw van de plot is volledig opgezet in de verleden tijd, in de derde persoon enkelvoud, chronologisch uitgeschreven. Het verhaal schakelt voortdurend tussen perspectiefwisselingen. De flashbacks die onverwachts worden gegeven, hebben voornamelijk tot doel om context te geven aan het totaal. Met sterke personages aan beide kanten van de wet lukt het Engman om een duidelijk beeld te schetsen van de zorgelijke problematiek die op dit moment ook in werkelijkheid plaatsvindt in Zweden. Kansloze jongeren die maatschappelijk weinig tot niets bereiken zijn gewillige ‘slachtoffers’ voor de gewetenloze en niets ontziende bendeleiders en makkelijk te verleiden met geld, dure kleding etcetera. Concurrenten moeten direct worden uitgeschakeld evenals de goedwillende maar machteloze bewoners die soms een poging wagen om een einde te maken aan de ongewenste situatie die hun omgeving onleefbaar maakt. Vanzelfsprekend dat bovenstaande omstandigheden meer dan voldoende zijn om dit in een spannend verhaal samen te vatten dat van het begin tot het einde door spanning wordt overgoten.
In dit vierde deel met rechercheur Vanessa Frank, dat overigens op zichzelf staand is te lezen, worden bestaande en nieuwe personages boeiend beschreven waarbij de terugkerende personages voldoende informatie meekrijgen om hun ontwikkeling door de tijd te kunnen zien. De ontwikkelingen en verrassende gebeurtenissen volgen elkaar in een hoog tempo op, iets dat ongebruikelijk is bij de meeste Scandinavische politieromans. Het verhoogt het leesplezier zonder dat de nauwkeurige details die zo echt ‘Scandinavisch’ zijn, hierbij geweld worden aangedaan.
Samengevat is Cocaïne een prettig leesbare atypische Scandinavische politieroman waarin zeker een grote maatschappelijke relevantie in schuilgaat. Veel spannende situaties met evenveel plotwendingen waarbij de eindtune in een oplopende staccatostijl is geschreven, als ware het een goed geregisseerde film waar je naar kijkt. De hoge kwaliteit die het verhaal uitstraalt is ook terug te vinden in de nominatie voor de shortlist van de MAX Zilveren Vleermuis editie 2023. En die is dik verdiend!
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
1
Reageer op deze recensie
