Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Slijm, bloed en botten zijn hoofdingrediënten

Met een gemiddelde van bijna 1,2 boek per jaar, levert de Vlaamse auteur Johan Deseyn zijn manuscripten bij de uitgever aan. De meeste zijn lijvige werken waarbij dan gedacht moet worden aan 400 of meer pagina’s. Onder de zeer ruime categorie suspense, rangschikte de uitgever zijn laatste product ‘Dolmen’ maar horror en/of fantasy zou een betere en meer preciezere keuze zijn geweest. Want 588 pagina’s lang probeert de auteur zijn lezers mee te nemen naar een wereld die alleen in onze fantasie kan bestaan en waar mensen op een bijna duivelse manier worden toegetakeld. Dat is zo ongeveer de wereld in Dolmen’s Hill, een wereld die volgens de auteur ook echt bestaat.

Dolmen’s Hill is een klein, nietszeggend dorpje in de Amerikaanse staat Georgia. Het is zoals met zoveel van dat soort dorpjes; de ouderen blijven er wonen, de jeugd zoekt elders hun heil en toekomst. Dat betekent dat er nauwelijks iets schokkends gebeurt, iets anders dan de bewoners elkaar groeten bij het passeren tijdens hun dagelijkse bezigheden. Het is op een van deze dagen dat een oude, armoedig uitziende vrouw, zich meldt bij Cassandra Emming, de enige die in het dorp woningen verhuurt. De vrouw stelt zich voor als Agrona Laird. Na haar aankomst lijkt er leven in het dorp te komen als er plotseling en onaangekondigd ook een circus neerstrijkt op de grond van de recalcitrante Mortimer Zullmeyer. Het moment dat het circus zijn tenten heeft neergezet, is tevens het startpunt dat er merkwaardige dingen gebeuren in het dorp. Op verzoek van met name Zullmeyer, krijgt deputy Lara Mantell van haar baas, sheriff Thonia Wultch, opdracht te zorgen dat de rust zo snel mogelijk wederkeert in het dorpje. Die opdracht uitvoeren blijkt geen sinecure te zijn.

‘Dolmen’ is een imposant verhaal waarin de meest wonderlijke en ongelovige dingen gebeuren. Situaties veranderen in een nacht, mensen verdwijnen of worden door monsterlijke wezens aangevallen. De rol van de circusdirecteur Hannah is met geheimzinnigheid omgeven en wat de reden van de komst van Agrona Laird is, is ook niet precies duidelijk. Dat geldt ook voor de zonderlinge oudere man die op de helling van een berg woont, Harvey Brayton waarvan niemand weet wanneer hij daar zijn huisje heeft betrokken. En steeds verdwijnen er mensen of muteren in een of ander vreemd wezen en worden op slag heel vijandig. Zo vordert het verhaal en vijfhonderd pagina’s lang wandelt het ene na het andere wonderlijke wezen het dorpse decor binnen. De lezer krijgt nauwelijks tijd om even tot rust te komen en dat maakt het lezen wat vermoeiend. Met de eerste slijmerige moord kun je een lezer nog wel verrassen maar niet na enkele tientallen. Meeste personages krijgen ook niet de gelegenheid om wat verder verdiept te worden omdat het slachtofferen prioriteit krijgt. Toch maakt het verhaal nieuwsgierig en dwingt je om verder te lezen en uit te vinden hoe alles in elkaar steekt. En net zoals het overgrote deel van ‘Dolmen’ is het einde even wonderbaarlijk en ongelovig. Zou de auteur toch…???

Eindoordeel: 3 sterren
Spanning: 2 sterren
Plot: 3 sterren
Leesplezier: 3 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 2 sterren
Psychologie: 3 sterren

1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Cees van Rhienen