Een geslaagde combinatie van feiten en fictie

Wie vraagt zich niet eens af wat er zich achter kloostermuren allemaal afspeelt? Iedereen vormt zich daar wel een beeld over, en vermoedt dat daar meer gebeurt dan alleen maar bidden. De in Edinburgh geboren Schotse auteur Christopher John (C.J.) Sansom probeert in zijn opnieuw uitgegeven debuut Kloostermoord, een tipje van de kloosterpij op te lichten. En net als hijzelf is zijn hoofdpersonage, Matthew Shardlake, advocaat.

Engeland, 16de eeuw. In het dorpje Scarmsea wordt in het Benedictijnenklooster St. Donatus de Ascendant het onthoofde lichaam gevonden van de als gezant uitgezonden advocaat Robert Singleton. Het klooster ligt tussen Kent en Sussex, en Vicaris-generaal Lord Cromwell is bezig met de onthechting van de katholieke kerk en opheffing van de daarbij horende kloosterordes. Om het proces toch door te laten en ook om de moordenaar van Singleton te ontmaskeren, stuurt hij advocaat Matthew Shardlake en zijn assistent Mark Poer naar Scarmsea. Shardlake en Poer worden binnen het klooster ondergebracht en beginnen een onderzoek naar de moord. Ze ontdekken dat er in de kloostergemeenschap veel merkwaardige dingen gebeuren en stellen vast dat de moordenaar zich binnen de kloostermuren bevindt. Maar ook de godvruchtige volgers van het goede hebben niet alleen maar vrome gedachten, en het leven van beide speurders wordt meerdere keren bedreigd.

Kloostermoord is al in 2003 voor het eerst in Nederland verschenen onder de titel De onthechting. Het verhaal is als een goed opgezette historische thriller met opmerkelijke spelers opgezet. Zeker niet alledaags is de verdenking van moord van geestelijke kloosterlingen. Maar de geschiedenis heeft ons al lang geleden geleerd dat Kerk en Staat vaak tot een bedenkelijke samenwerking in staat zijn. Dat geeft C.J. Sansom in Kloostermoord heel duidelijk weer. Drie bevolkingsgroepen komen helder voor het voetlicht: de staats- en kerkleiders die het voor het zeggen hadden, en de bevolking die in stille armoede moesten zien te overleven.

Als Kloostermoord voor een deel op ware feiten berust zoals de auteur ons wil laten geloven, dan neemt na het lezen het respect voor alles wat de Katholieke Kerk predikt wel weer een stukje af. Daarom gaan de 'credits' volledig naar de auteur die feiten en fictie op een geloofwaardige manier met elkaar weet te combineren.