Intrigerend maar niet zo spannend als men beweert

In de nacht in 26 op 27 juni 2011 vindt op Hollywood Boulevard in Los Angeles een merkwaardig voorval plaats bij de “Walk of fame”. De 49-jarige Samuel Saunders gedraagt zich vreemd bij de aan acteur Arnie Walton gewijde ster in het plaveisel en wordt bij zijn aanhouding in zijn been geschoten. Hij overlijdt de volgende dag aan een hartaanval. Deze opening van het verhaal “Alleen maar helden” van de Zwitserse schrijver Charles Lewinsky intrigeert de lezer direct.
Saunders blijkt bezig te zijn geweest met een dissertatie over de geschiedenis van de opname van de door UFA (Universum Film AG) geïnitieerde Nazi-propagandafilm “Lied der Freiheit” aan het eind van de Tweede Wereldoorlog in het plaatsje Kastelau. In die film speelden Maria Maar en Walter Arnold belangrijke rollen. De actrice Tiziana Adam die na de oorlog het café “Bei Titi” exploiteerde, was ook bij de film betrokken evenals Werner Wagenknecht, Sebastian Kleinpeter en Reinhold Servatius.
Het verhaal “Alleen maar helden” is opgebouwd uit fragmenten van uitgebreide interviews door Saunders van Tiziana Adam in diens pogingen de feiten rond de film te achterhalen. Die fragmenten worden regelmatig onderbroken door delen van het manuscript voor de dissertatie van Saunders, dagboekfragmenten van Werner Wagenknecht en onder meer opmerkingen van Markus Heckenbichler, de zoon van Peter Heckenbichler die in de oorlog burgemeester van Kastelau was. In rustig tempo worden de gebeurtenissen rond de film ontrafeld en worden de achtergronden van de frustraties van Saunders duidelijk.

Het proza van Lewinsky is van aangename kwaliteit. Dat is eerder gebleken uit zijn boeken “Het lot van de familie Meijer” en “Terugkeer ongewenst”.
“Alleen maar helden” is een aardige roman die ondanks de fragmentarische opbouw –een wijze van schrijven die niet iedere lezer bevalt- steeds de aandacht van de lezer vasthoudt. De spanningsboog is laag doch dat past bij het onderwerp van het boek. Van lezers die graag enige spanning in het verhaal hebben, wordt echter wel wat doorzettingsvermogen gevergd, het verhaal kabbelt voort als een rustig stroompje. Het boek is ondanks het beladen onderwerp voor de lezer ontspannend. De belangrijkste karakters zijn goed uitgewerkt; vooral van Tiziana Adam ontstaat een tamelijk volledig beeld.
“Alleen maar helden” is lezenswaardig. Slechts lezers die voortdurende spanning zoeken zal het verhaal wat minder aanspreken.
Het boek krijgt drie sterren.