Het alledaagse leven in fraaie columns

“Esther Gerritsen ziet wat jij niet ziet, en staat stil bij zaken waar anderen aan voorbijgaan.”

Deze tekst staat in forse letters prominent bovenaan op de achterkant van het boek “Veilig leren lezen”. Het is een verzameling van ruim 120 columns van haar hand die tussen januari 2013 en maart 2016 verschenen in de VPRO-gids.
En inderdaad, Esther observeert vele alledaagse zaken met een uiterst scherp oog en beschrijft ze in vloeiend en foutloos proza in columns, die kort en krachtig zijn.
Humor is haar allesbehalve vreemd, anderzijds zijn in het boek tussen neus en lippen door diverse fraaie levenswijsheden te lezen.
Gerritsen is een gelouterd schrijfster. Niet voor niets werd zij uitverkoren voor het schrijven van het Boekenweekgeschenk 2016. In die reeks boekjes schreef zij het zeer geslaagde “Broer”.
Het schrijven van een relatief kort verhaal is al een kunst op zich, het produceren van echt lezenswaardige columns is ook weer een vaardigheid die voor weinig schrijvers is weggelegd.
Esther Gerritsen behoort zonder twijfel tot dat selecte groepje. Met haar vaardige pen schrijft zij beeldend in zeer toegankelijke taal over letterlijk van alles en nog wat.
De lezer verveelt zich geen moment, en veert regelmatig op uit de stoel als er weer eens een doordenker voorbijkomt zoals:

“Tegenover interesse zijn de meeste mensen weerloos.”
“Geluk is ook de herinnering aan een verlangen.”

De column “Witzelsucht” zal vele lezers in één klap bekend maken met dit vrij onbekende begrip. Het is “een neurologische aandoening waardoor je de onbedwingbare neiging hebt doorlopend woordspelingen te maken, ongepaste grappen, of zinloze verhalen te vertellen op de verkeerde momenten”.
Dat dit gedrag een erkende stoornis is, is nogal verrassend maar evenzeer grappig. Leg uw oor in de dagelijkse praktijk te luister en let er wat meer op.

Er is slechts een miniem minpuntje: een flink aantal columns draagt als titel niet meer dan een tamelijk nietszeggende werkwoordsvorm in de tegenwoordige tijd, zoals luistert, benadrukt, verdooft, enz.. Wat daar de diepere betekenis van is, zal velen ontgaan. Het dreigt enigszins een pose te worden doch het zal mede worden veroorzaakt door het feit dat de wekelijkse columns in dit boek aaneengeregen zijn.
Een kniesoor die daarop let.

Van “Veilig leren lezen” verscheen op 30 augustus 2016 een buitengewoon fraaie recensie van Victor de la Vieter alhier..

Daaraan valt verder niets meer toe te voegen.

Het boek krijgt vier glasheldere sterren.