Het onheil huist op iedere hoek

Als kind verliest Mia haar vader. Zijn overlijden laat een diepe wond bij haar achter. Haar moeder toont zelden liefde en de vele ruzies thuis leiden ertoe dat ze, op haar negentiende, Enschede inruilt voor Amsterdam.

Het boek M speelt in de jaren negentig van de vorige eeuw. Het is de tijd van de hiphop en de skaters, de hoodies en de dancemuziek. De mobiele telefoon komt voor het eerst op de markt en undergroundfeestjes zijn populair. Op de Amsterdamse Wallen viert de criminaliteit hoogtij. De boefjes met een hart van goud zijn inmiddels ingewisseld voor keiharde criminelen en de zowel Nederlandse als ex-Joegoslavische misdaadbendes maken er de dienst uit. Drugs, slavernij van vrouwen en mishandeling vinden op grote schaal plaats. In die setting leert Mia op een avond de achtendertigjarige vastgoedondernemer M kennen. Een man met aanzien. Ze valt als een blok voor hem. M, die eigenlijk Martin heet, toont haar het leven. Zowel op een positieve als negatieve manier. 

Daar waar twee beschadigde individuen elkaar leren kennen ligt het onheil op de loer. Beiden hebben op jonge leeftijd hun vader verloren en al was de situatie op dat moment niet met elkaar te vergelijken, de zorgeloosheid was vanaf dat moment bij alle twee verdwenen en de breuk die op jonge leeftijd is ontstaan door dit verlies blijft hen nog lang nadien najagen. Waar Mia zich als een magneet aangetrokken voelt door M (mede door het leeftijdsverschil) en zich niet realiseert dat ze afstevent op haar ondergang, lijkt M het niet te kunnen verkroppen dat zij hem zal verlaten. Een relatie die gedoemd is om te mislukken, maar met hoeveel kleerscheuren zal zij ervan afkomen? En hoe sterk zal zij zich in haar jongvolwassenheid kunnen houden?

Deze autobiografische roman, deels waargebeurd, deels fictie, beschikt allereerst over een zeer verrassend goed begin. Er ontluikt zich direct een kennismaking met het verhaal. Daarbij roept de eerste scène zoveel vragen op dat je meer van het verhaal wilt weten. Vanaf dat moment is het wegleggen van het boek een probleem geworden en weet je dat je een pageturner in handen hebt.

Schrijfster Thysia Huisman is zeer bedreven in het doseren van spanning. Ze weet continu kleine speldenprikjes uit te delen waardoor je als lezer uiterst geboeid blijft doorlezen. Na ieder hoofdstuk blijf je met meer vragen achter. Ook de sfeer van de setting weet zij zodanig uiteen te zetten dat je het gevoel hebt dat je een stukje met haar mee mag liften om zo meer inzicht te krijgen in een door emoties overstemde afslag van haar leven. Natuurlijk helpt het gebied waar het verhaal zich afspeelt ook een hoop. Het is een geheimzinnig gedeelte van een stad waar je als buitenstaander nooit zult weten wat er zich achter de schermen afspeelt. Tenzij je er deel van uitmaakt(e).

Het boek M ontstond vrijwel direct na haar vorige roman Close-up, waarin ze beschreef hoe ze als klokkenluider optrad toen zij als eerste aangifte deed tegen de Parijse modellenagent Jean-Luc Brunel. In een interview in het weekblad Libelle zegt Huisman dat ze met Het boek M anderen probeert te overtuigen van het feit dat je soms bij iemand blijft die niet goed voor je is, maar dat weggaan niet altijd makkelijk is. Het is echter nooit te laat om te veranderen en het is belangrijk te weten dat je niet alleen bent, ook al voelt dat soms wel zo. Meerdere lezers zullen zich in deze situatie herkennen en daarbij helpt de toegankelijke schrijfstijl die gebruikt wordt. Hierdoor is het ook geschikt voor een jonger lezerspubliek. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat de roman een gejaagde indruk krijgt en dat is precies wat deze roman nodig heeft.

Om goed in de sfeer van die tijd te komen zijn alle songs die in de roman genoemd worden te beluisteren op Spotify. Niet noodzakelijk, maar een leuk accentje.