Een waardige opvolgster voor Agatha Christie?

De Britse Sophie Hannah, zelf fervent Poirotfan en wereldwijd bestsellerauteur, kreeg van de erfgenamen van Agatha Christie de toestemming om het personage Poirot van onder het stof te halen. De Monogram Moorden was haar eerste verdienstelijke poging, De Erfgenamen de tweede. In deze twee verhalen gaf ze de indruk nog zoekende te zijn naar de juiste sfeerschepping, maar in haar derde, Het mysterie van de drie kwarten, is ze hier wonderwel in gelukt.  

De Belgische detective Poirot komt weer tot leven met zijn vreemde hersenkronkels en zijn meer dan doorsnee intelligentie. Zijn trouwe helper Hastings heeft Hannah vervangen door Edward Catchpool, een ex FBI-agent, die het relaas van het verhaal voor zijn rekening neemt. Het is nog wennen en afwachten of hij net zo populair zal worden als Hastings, maar het heeft er alle schijn van dat dit zo zal zijn.  

Poirot kijkt verbaasd op als vier mensen hem boos en ontdaan komen vertellen dat ze een brief van hem hebben ontvangen waarin hij hen beschuldigt van de moord op Barnabas Pandy, die volgens de politie een natuurlijke dood is gestorven. Hij kent Pandy niet eens en heeft dan ook zeker niemand beschuldigd van zijn dood. Is dit een lugubere grap of zit er meer achter? Poirot zet zijn grijze cellen aan het werk en gaat op onderzoek. Is Pandy toch vermoord en zo ja, door wie? Hoe meer hij zich in de zaak verdiept, hoe meer mensen hij vindt die voordeel zouden hebben bij de dood van Pandy. Maar hoe zit de vork precies in de steel?  

Het mysterie van de drie kwarten is een onderhoudende whodunnit die je, net als bij Agatha Christie, aan de pagina’s gekluisterd houdt. Het verhaal speelt zich af in het Londen van 1930 en dat is ook merkbaar in het verhaal. Niemand heeft een mobieltje, computers bestonden nog niet en iedereen schreef ellenlange brieven op een typemachine die nu in een museum thuishoort. Onvoorstelbaar in deze moderne tijd en toch stoort het helemaal niet. De lezer wordt meegezogen in de tijdsgeest en kan ten volle genieten van de excentrieke detective Poirot die de hele zaak met zijn grijze hersencellen oplost. Ook hier blijft Hannah trouw aan Agatha Christie en laat ze op de laatste pagina’s de oplossing van het mysterie als een duiveltje uit een doosje los op de lezer.  

Je hoeft geen fan te zijn van Agatha Christie om van dit verhaal te genieten. Toegegeven, de hedendaagse thrillers en detectiveverhalen zijn meer gelaagd en vaak bloederiger en complexer, maar Het mysterie van de drie kwarten is een pareltje van schrijfkunst.