Lezersrecensie
Bloemennamen en Mexico
Voor HarperCollins Holland mocht ik het e-boek De bloemendochters geschreven door Tessa Collins alvast lezen voordat het uitgebracht werd. Ik had nog niet eerder iets van deze auteur gelezen dus was erg benieuwd. De Bloemendochters is het eerste deel van een vijfdelige serie over vijf vrouwen, vijf werelddelen en familiegeheimen.
Het verhaal begint met de grootmoeder Rose, de oma van Dalia, waar die de hoofdpersoon is in dit boek. Rose haar moeder is bij de geboorte overleden en de vader is onbekend en is daarom door haar grootouders opgevoed op Blooming hall, een bloemkwekerij in Cornwall. Tijdens het eerste hoofdstuk overpeinsd Rose haar leven en er blijkt iets te zijn waar zij al heel lang mee zit, maar niet durft uit te spreken.
De grootouders van Dalia overlijden kort naar elkaar. Dalia voelt zich radeloos en stuurloos en weet niet of zij haar huidige leven als grafisch ontwerper en verbonden aan de bloemenkwekerij van haar grootouders en familie op deze wijze voort wil zetten.
Bij het uitzoeken van de spullen van haar grootouders vind een nicht van Dalia een brief die door haar vader aan haar oma geschreven is. Impulsief, gedreven door haar eerder gevoelens richting te willen geven aan haar leven, pakt ze bijna het eerste beste vliegtuig naar Mexico om daar de zoektocht naar haar vader te starten. In principe is dit zoeken naar een speld in een hooiberg aangezien zij alleen zijn voornaam weet en dat haar moeder destijds naar Mexico is afgereisd om voor haar studie de Maya opgravingen als archeoloog te onderzoeken.
In Mexico volgen gebeurtenissen en ontmoetingen elkaar snel op. Ook krijg je een tweede tijdlijn in het verhaal van haar moeder 29 jaar eerder. Deze smelten mooi samen hoe verder het verhaal vordert. Ook maak je zijdelings kennis met andere familieleden.
Je krijgt al lezer door de schrijfstijl een mooie indruk van Mexico en de mensen die daar wonen. De schrijfstijl is zo dat het lekker wegleest. Bij de kennismaking met andere familieleden voelde het voor mij nog als los zand, het had weinig toegevoegde waarde voor de huidige verhaallijn. Maar dit zal voor de toekomstige delen waarschijnlijk al nuttige informatie zijn.
Ik wil eerlijk zijn er was één kleine minpuntje welke mij persoonlijk stoorde. Bij de vertaling werden de oma en opa niet gewoon naar het Nederlands vertaald, maar bleven mum en dad.
Al met al een lekker boek, ik ben benieuwd naar de volgende delen en hoop dan ook dat we nog wel wat van Dahlia horen en de mensen die zij ontmoet heeft en in haar leven zijn gekomen in Mexico.
Het verhaal begint met de grootmoeder Rose, de oma van Dalia, waar die de hoofdpersoon is in dit boek. Rose haar moeder is bij de geboorte overleden en de vader is onbekend en is daarom door haar grootouders opgevoed op Blooming hall, een bloemkwekerij in Cornwall. Tijdens het eerste hoofdstuk overpeinsd Rose haar leven en er blijkt iets te zijn waar zij al heel lang mee zit, maar niet durft uit te spreken.
De grootouders van Dalia overlijden kort naar elkaar. Dalia voelt zich radeloos en stuurloos en weet niet of zij haar huidige leven als grafisch ontwerper en verbonden aan de bloemenkwekerij van haar grootouders en familie op deze wijze voort wil zetten.
Bij het uitzoeken van de spullen van haar grootouders vind een nicht van Dalia een brief die door haar vader aan haar oma geschreven is. Impulsief, gedreven door haar eerder gevoelens richting te willen geven aan haar leven, pakt ze bijna het eerste beste vliegtuig naar Mexico om daar de zoektocht naar haar vader te starten. In principe is dit zoeken naar een speld in een hooiberg aangezien zij alleen zijn voornaam weet en dat haar moeder destijds naar Mexico is afgereisd om voor haar studie de Maya opgravingen als archeoloog te onderzoeken.
In Mexico volgen gebeurtenissen en ontmoetingen elkaar snel op. Ook krijg je een tweede tijdlijn in het verhaal van haar moeder 29 jaar eerder. Deze smelten mooi samen hoe verder het verhaal vordert. Ook maak je zijdelings kennis met andere familieleden.
Je krijgt al lezer door de schrijfstijl een mooie indruk van Mexico en de mensen die daar wonen. De schrijfstijl is zo dat het lekker wegleest. Bij de kennismaking met andere familieleden voelde het voor mij nog als los zand, het had weinig toegevoegde waarde voor de huidige verhaallijn. Maar dit zal voor de toekomstige delen waarschijnlijk al nuttige informatie zijn.
Ik wil eerlijk zijn er was één kleine minpuntje welke mij persoonlijk stoorde. Bij de vertaling werden de oma en opa niet gewoon naar het Nederlands vertaald, maar bleven mum en dad.
Al met al een lekker boek, ik ben benieuwd naar de volgende delen en hoop dan ook dat we nog wel wat van Dahlia horen en de mensen die zij ontmoet heeft en in haar leven zijn gekomen in Mexico.
1
Reageer op deze recensie
