Bloederig, spannend, maar soms wat onrealistisch

Recensie tussen Sneeuw en bloed van Tamara Geraeds
Van vrouwenthrillers mocht ik dit boek lezen. Bedank daarvoor.
De recensie over het boek wat mijn ervaring is, is tweeledig. Het verhaal begint lekker bloederig, waardoor je gelijk denkt yes, dit begint goed. De reden waarom Iris de hoofdpersoon uit dit boek, Nederland ontvlucht en in IJsland als au pair gaat werken, wordt met de juiste spanningsboog voor mij onthuld gedurende het boek. Maar als zij eenmaal in IJsland is, vind ik dat een klein aantal gebeurtenissen erg ongeloofwaardig. Hierdoor leest het voor mij net minder lekker. Hoezo ga je zo snel een relatie aan met iemand die je pas één keer eerder gezien hebt. En ook de onderzoeken die ze met deze persoon in het huis van zijn ex gaat doen vind ik dubieus En ook op het moment dat ze in IJsland is, wordt te veel met het bijvoeglijk naamwoord IJsland gebruikt, kunst, eten, lekkernijen. Op zich niet erg, maar ik vond het te veel. De verhalen met de kinderen waar zij op past vind ik lief en vertederend.
De moorden en het plot zijn wel goed uitgedacht en het verhaal leest lekker vlot weg. Op een gegeven moment weet ik wel wie de moordenaar is, door een aantal aanwijzingen, maar je weet het natuurlijk pas zeker als je het gelezen hebt. Dus met de juiste dosis mystiek wordt dit goed geheim gehouden.
Nadat de moordenaar ontmaskerd is, volgt er voor mij nog een vreemd stukje, wat niks aan het verhaal toevoegt en in mijn ogen weer niet realistisch is over de brieven.
Dus mijn eindconclusie. Een lekker spannend boek, vlot geschreven. Alleen te veel details en een aantal niet realistische items, wat het voor mij geen topper heeft gemaakt. Maar zeker wel genoten van dit boek.