Een leerrijk karwei

“Je schopt het niet ver met originaliteit. Je schopt het niet ver met intelligentie. Je schopt het niet ver met brute kracht. Je schopt het ver als je een lijpe zwendelaar bent.”
In Wolf Hall volgen we het leven van Thomas Cromwell, die als arme zoon van een smid uiteindelijk de rechterhand van koning Henry VIII wordt. Het verhaal speelt zich af in de eerste helft van de zestiende eeuw en geeft een goede kijk op de samenleving in die periode. Politiek, hand in hand met religie, bepaalde sterk de maatschappij. Wie zijn “verkeerde” geloof niet afzweerde, betaalde dit met zijn leven. Voor een goede behandeling in de gevangenis, bestonden omkooptarieven. Was je je vrouw beu? Dan wrong je jezelf in zoveel bochten tot je huwelijk ontbonden kon worden. En zo kreeg de man altijd zijn zin. De positie van de vrouw was op alle vlakken allesbehalve benijdenswaardig. Het individu, zowel man als vrouw, kende bovendien weinig autonome beweegruimte. Je daden en uitspraken konden immers bepalend zijn of je bleef leven of niet. Koning Henry maakt dit duidelijk voor Thomas Cromwell wanneer hij zegt: “Ik maak je tot wat je bent. Ik alleen.” Interessante onderwerpen die aanzetten tot nadenken bij de lezer.
De rijke, boeiende inhoud van het boek wordt jammer genoeg op een weinig toegankelijke manier gebracht. De gebruikte taal is moeilijk en zorgt ervoor dat niet alle delen van het boek vlot lezen en duidelijk zijn. Dat is jammer, want hierdoor zullen vele lezers afhaken en gaat een deel van de inhoud verloren. De gebruikte woordenschat is af en toe bijna vakjargon en in de zinsbouw worden teveel verwijswoorden gebruikt waardoor het onduidelijk wordt wie welke conversatie voert. Als lezer bewonder ik auteurs die een literair boek kunnen schrijven op een vlotte, begrijpelijke manier zonder te vervallen in kinderlijk taalgebruik. Dit miste ik bij Wolf Hall.
Ondanks de inspanning die ik soms moest leveren om door te zetten in het boek, zal het mij zeker bijblijven omwille van de inhoud. De meest gruwelijke situaties die voor de lezer op het eerste zicht ondenkbaar lijken, zijn vaak niet ver te zoeken in onze huidige, moderne, gepolijste maatschappij waar dezelfde thema’s nog steeds aanleiding zijn tot heftige discussies. Onder een andere vorm dan in de middeleeuwen zijn ook vandaag corruptie, onverdraagzaamheid en schending van de vrije meningsuiting schering en inslag. De wereld werd en wordt helaas nog steeds bestuurd door geld. De aanpak van de coronacrisis in België zegt genoeg.