Wat het meest opvalt, is de eigentijdse schrijfwijze van Nicolet Steemers. Lichtval is een verhaal van nu, door de ogen van Aline ontrolt zich het drama met als climax de vreselijke dood van haar oudste zus Ellis.
Op de sterfdag van Ellis wil de familie haar as uitstrooien over zee. Het gezin van Ellis is na haar overlijden getraumatiseerd achter gebleven. Aline doet haar uiterste best alles te vergeten. Zus Masha treedt in de voetsporen van de overleden Ellis door te kiezen voor een toekomst als acteur. De Vader wentelt zich in adoratie over zijn gestorven dochter.
Eenmaal op Ameland is er voor Aline geen ontkomen meer aan. Hier zijn de herinneringen op zijn scherpst. De vuurtoren als baken voor reddeloze is altijd in zicht, daar verloor Ellis haar leven. Masha draagt een schuldgevoel als zware last mee en Aline, zij kreeg onverwacht van haar voormalige vriend Erik de vraag: Was het wel een ongeluk?
Lichtval is een herkenbare strijd tussen zussen. Jaloezie, laveren tussen aandachtsvelden, verbondenheid en liefde. De sussende en corrigerende rol van de ouders, die na het drama de weg terug naar happinez niet kunnen vinden. Jules, als enige broer, die alles waarneemt.
De karakters in Lichtval zijn door schrijfster Nicolet Steemers sterk verbeeld. Nicolet Steemers heeft veel oog voor de natuurlijke omgeving op Ameland. Het staat in schril contrast met de heftige realiteit van de Family Lorenz. Lichtval is een aangrijpende roman.