een twijfelachtig iets

De achterflap en de proloog beloven heel wat, en ik sla dan ook met veel nieuwsgierigheid de bladzijde om naar het eerste hoofdstuk. Maar daar gaat het eigenlijk al gelijk een beetje mis. Delaney schrijft korte stukjes verhaal en dan een soort van verder in dialoog. Alsof ik Whatsapp berichtjes aan het lezen ben. Ik hoop nog dat het niet het hele boek zo door gaat, maar helaas. Dit neemt een groot deel van mijn leesplezier weg, en dat terwijl het een, in mijn ogen, origineel verhaal is.

De gewoon geschreven stukken lezen soepel en laten zien dat Delaney echt wel schrijven kan, want er zitten een paar heule toffe twists in, waarbij ik denk: hoe dan? Het zat toch zo en zo? Wtf Delaney.

De vraag naar wie er nou de waarheid spreekt, het psychologische spel wat Delaney met jou en met Claire speelt is meer dan briljant gedaan. Maar door de Whatsapp-achtige stukken kan ik gewoon niet volop genieten van het verhaal. Claire is wel een zeer tof personage waar je een soort van gaat houden. Het lijkt in eerste instantie een beetje een tutje dat denkt dat ze iets kan, maar niets echt klaarmaakt. Totdat.... superfijn om zo met haar mee te "groeien" door het boek heen.
En dat einde? Whooop, die hersens kraken nog wel even!!

Conclusie:
Een tof, verrassend, spannend verhaal, maar helaas voor mij met een supervervelende schrijfstijl.