JingleHell

In dit kortverhaal geschonken door Hebban heeft dit verhaal door samenloop van 2 omstandigheden een gruwelijk einde namelijk uit het standpunt van Sixten:
Op zoek naar een openingszin voor zijn verhaal op de typmachine van (misschien wijlen Henning Mankell)
pag 9 : Precies de jiste woorden hadden zich gevormd in zijn brein, maar waren vluchtig en ongrijpbaar gebleken. Telkens wanneer hij zijn vingertoppen op de toetsen plaatste, waren de woorden vervlogen als de sigarettenrook om zijn hoofd. (Dat heb ik dus met recensies schriijven looool)
Uit het standpunt van Hanna:
De angst voor clowns en kerstmannen kunnen soms nare gevolgen hebben.
De jingle Bell werd dus een Jingle Hell.