Speler Eén

Ik kreeg een beetje een claustrofobisch gevoel bij het lezen van dit verhaal. Ik voelde me opgesloten met de hoofdpersonages in die coctailbar. Het boek is onderverdeeld in 5 delen namelijk de 5 uren dat ze opgesloten zitten nadat de olieprijzen ineens de lucht inschieten en gans het land lam legt en er een soort apocaliptische toestand ontstaat. Zo leren we Karen kennen, een gescheiden alleenstaande moeder die er terecht kwam om er af te spreken met haar internetdate Warren, dan heb je de barman Rick die zijn eigen problemen heeft, Luc een pastoor die net zijn parochie beroofd heeft en op de vlucht is geslagen en dan heb je nog Rachel die denkt geen mens te zijn omdat dit door haar vader ingeprent is geweest omdat ze een probleem aan de hersenen heeft waardoor ze geen metaforen kan onderscheiden, mensen identiteiten, gevoelens, humor. En dan heb je haar Avatar namelijk number one die ons eventjes een beeld van de toekomst geeft die daarna door de verschillende personages in diverse hoofdstukken aan bod komt. Tijd , maatschappij, technologie , geloof, het komt hier allemaal aan bod maar het maakte mij een beetje kierewiet. Geen slecht boek maar echt geen hoogvanger voor mij. Maar het is wel goed geschreven maar niet mijn "dada"