Lazarillo van Tormes

Dit kleine schattige boekje met daarin een klein verhaaltje van slechts 96 pagina’s is op zichzelf niet zo heel bijzonder. Wie het geschreven heeft in 1554 is onbekend. Deze schelmenroman (ik moest opzoeken wat het precies was) gaat over Lazaro, een jongetje dat het leven niet cadeau krijgt en moet opgroeien met volwassenen die niet het beste met hem voor hebben. Door schade en schande wordt hij wijzer en meer geslepen. Uiteindelijk kan hij als stadsomroeper aan de slag en hiermee een redelijk bestaan opbouwen.

Wat het bijzonder maakt is dat deze schelmenroman de eerste in zijn soort was. Deze anonieme schrijver heeft met dit verhaal het startpunt gegeven voor de moderne roman als een persoonlijk verslag voor de wereld. Dit Spaanse verhaal, doorspekt met een kritische blik op de kerk, heeft het uiterst katholieke Spanje uit die tijd overleefd. Het is eigenlijk een (gods)wonder dat dit verhaal bewaard is gebleven en ten prooi is gevallen aan boekverbranding. En daar gaat mijn geschiedenis hart van kloppen! Of zoals Barber Pol schrijft: “Als je bovenstaand bedenkt, wordt een onschuldig aandoend werkje ineens een zinnebeeld van moed, op het breukvlak van tijden”.

Dit alles maakt dit kleine verhaaltje een serieus boek.