Een snelle poëtische introductie in de lhbtiq+ wereld

Via de leesclub van Hebban mocht ik kennismaken met Schillen van Thorn de Vries.

Van tevoren had ik een ander soort boek verwacht: misschien wat dikker, en meer in de vorm van een handleiding.
Een uitleg over wat het betekent om non-binair te zijn, hoe dat er in het dagelijks leven uitziet, en hoe Thorn deze identiteit zelf beleeft.
Maar Schillen bleek veel meer te zijn dan dat.

Wat ik vond, was niet alleen kennis, maar een diep menselijke en poëtische reis. Thorn de Vries schrijft met zoveel openheid, kwetsbaarheid en kracht dat je als lezer vanzelf wordt meegenomen op de reis. Niet naar een afstandelijk overzicht van termen en definities, maar naar een persoonlijk verhaal – vol onzekerheden, vragen, hoop en schoonheid. Het is alsof je samen met Thorn de sinaasappel pelt: laagje voor laagje, op zoek naar de kern. En die kern?Voor mij was het Thorn zelf – een prachtig, levend mens, niet te vangen in een label, maar open, zoekend en echt.
Tijdens het lezen werd opnieuw duidelijk waarom Thorn door velen als rolmodel wordt gezien, misschien zelfs tegen wil en dank.

Schillen is een boek dat uitnodigt tot gesprek, zoals ook in de Hebban-leesclub bleek: in een sfeer van respect en veiligheid ontstond ruimte voor ieders verhaal. Zo leerden we niet alleen van elkaar, maar voelden we ons ook dichter bij iets komen wat misschien eerst nog onbekend was – met meer warmte, begrip en liefde dan we vooraf hadden kunnen bedenken.

Ik gun het daarom iedereen om dit boek te lezen. Niet alleen om te begrijpen wat non-binair zijn kan inhouden, maar om te zien dat iemand uit de lhbtiq+ gemeenschap geen ‘ander’ is, geen buitenstaander – maar gewoon een mens, net als jij en ik. Een boek dat je eraan herinnert: zie eerst de mens, en pas daarna eventueel een label.

Als ik Schillen in een paar zinnen zou moeten samenvatten, zou ik zeggen: dit boek is een poëtische en eerlijke introductie in een wereld die soms ver weg lijkt, maar dichterbij is dan je denkt. Thorn de Vries laat zien dat het oké is om niet perfect te zijn, om te twijfelen, om te voelen. En juist in die kwetsbaarheid schuilt grote kracht.

Schillen maakt de wereld een beetje lichter. En Thorn? Die is het lichtje aan het eind van de tunnel – met een boodschap van hoop en boven alles, liefde.