Hoe een klein verhaal groots kan zijn

De Redding van Judith Koelemeijer is een indringende non-fictienovelle die je nog lang na het omslaan van de laatste bladzijde bijblijft. Het verhaal laat op indrukwekkende wijze zien hoe een ogenschijnlijk klein moment – een split second beslissing – twee levens kan markeren en twee mensen voorgoed met elkaar kan verbinden.

Door de ogen van Leah en Mirjam ontvouwt zich een waargebeurd verhaal vol spanning, ontzetting en menselijke moed. Leah belandt met haar geparkeerde auto in de Leidsevaart. Terwijl omstanders hun telefoon pakken en toekijken, is het Mirjam die als enige in actie komt. Ze springt het water in en redt Leah van de verdrinkingsdood.

Vijftien jaar later schrijft Koelemeijer hun verhaal op. Niet alleen de dramatische gebeurtenis zelf, maar ook de lange nasleep krijgt aandacht: de psychologische gevolgen, het trauma, de vragen waarmee beide vrouwen worstelen. Twee vrouwen, verschillend in leeftijd en achtergrond – de één aan het begin van haar leven, de ander al ouder, maar nog vol vuur – niet wetende dat toen hun handen elkaar in het water vonden, zij voor de rest van hun leven met elkaar verbonden zouden blijven.

Koelemeijer slaagt erin hun perspectieven op een genuanceerde manier met elkaar te verweven. Waar de één worstelt met schuldgevoel (“Wat als zij gestorven was tijdens het redden?”), worstelt de ander met onbegrip over de passiviteit van de omstanders. Waarom greep niemand anders in?

De kracht van De Redding zit in de subtiliteit. Het is geen verhaal van heldendom in de klassieke zin, maar een verhaal over morele keuzes, kwetsbaarheid en het onvoorspelbare van het menselijk gedrag. Koelemeijer beschrijft het met oog voor detail en empathie, zonder het te dramatiseren – juist dat maakt het zo raak.

“Sinds die dag ben jij nooit meer uit mijn leven verdwenen. En ik ook niet uit het jouwe.”

Een klein verhaal, ja. Maar wel een dat lang blijft resoneren.