Lezersrecensie
Iets minder romantisch en escapistisch dan verwacht
Voor bookinfluencers.com mocht ik het e-book van Onder de Citroenbomen lezen. De prachtige cover en flaptekst spraken me enorm aan, dus gauw de leesbril op en binge lezen maar…
Stella boekt na een zware periode, na het verlies van haar beste vriendin en de scheiding van haar man, een vakantie naar Kreta met haar zoon, dochter, vriendin en diens kinderen. Ze hoopt tot rust te komen in een mooie villa, omringd door de prachtige natuur. Maar niets
loopt zoals gehoopt. De relatie met haar kinderen staat onder druk en tot overmaat van ramp leidt een aardig bedoeld gebaar van haar tot flinke ergernissen bij haar reisgenoten.
De schrijfster weet de schoonheid en sfeer van Kreta zo treffend te beschrijven dat je de omgeving bijna voor je ziet. Dat maakt het contrast met Stella’s innerlijke worstelingen en de spanningen binnen de groep des te schrijnender. De komst van een onverwachte gast zet
extra druk op de situatie. Je krijgt bijna medelijden met Stella. Bijna, want haar onvermogen om grenzen te stellen en duidelijk te zijn, beginnen op een bepaald moment op je zenuwen te werken.
Het verhaal kabbelt voort, en de magie die in de proloog wordt geschetst, evenals het escapisme dat de cover suggereert, blijven helaas onderbelicht. Als die elementen meer ruimte hadden gekregen, had ik vermoedelijk meer van het boek genoten. Nu voelde het
meer als “dezelfde ellende als thuis, maar dan op vakantie.”
Toch is het geen slecht boek. Het is alleen anders dan verwacht. Wat er voor mij wel echt uitsprong was de interactie met de lokale bewoners. Daar zat zoveel warmte en compassie in. Dat in tegenstelling tot de romantische ontknoping aan het eind, die nogal vergezocht aanvoelde, om over de seksscène maar niet te spreken
De vergelijking met Soraya Lane en Karen Swan is begrijpelijk, vooral wanneer het gaat om de prachtige setting waarin het verhaal zich afspeelt. Toch mis ik in dit boek net dat beetje extra magie en de feelgood-factor die je wel terugvindt in de werken van Lane en Swan. Maar, het is een prima boek voor tussendoor of in de vakantie.
3,5
Stella boekt na een zware periode, na het verlies van haar beste vriendin en de scheiding van haar man, een vakantie naar Kreta met haar zoon, dochter, vriendin en diens kinderen. Ze hoopt tot rust te komen in een mooie villa, omringd door de prachtige natuur. Maar niets
loopt zoals gehoopt. De relatie met haar kinderen staat onder druk en tot overmaat van ramp leidt een aardig bedoeld gebaar van haar tot flinke ergernissen bij haar reisgenoten.
De schrijfster weet de schoonheid en sfeer van Kreta zo treffend te beschrijven dat je de omgeving bijna voor je ziet. Dat maakt het contrast met Stella’s innerlijke worstelingen en de spanningen binnen de groep des te schrijnender. De komst van een onverwachte gast zet
extra druk op de situatie. Je krijgt bijna medelijden met Stella. Bijna, want haar onvermogen om grenzen te stellen en duidelijk te zijn, beginnen op een bepaald moment op je zenuwen te werken.
Het verhaal kabbelt voort, en de magie die in de proloog wordt geschetst, evenals het escapisme dat de cover suggereert, blijven helaas onderbelicht. Als die elementen meer ruimte hadden gekregen, had ik vermoedelijk meer van het boek genoten. Nu voelde het
meer als “dezelfde ellende als thuis, maar dan op vakantie.”
Toch is het geen slecht boek. Het is alleen anders dan verwacht. Wat er voor mij wel echt uitsprong was de interactie met de lokale bewoners. Daar zat zoveel warmte en compassie in. Dat in tegenstelling tot de romantische ontknoping aan het eind, die nogal vergezocht aanvoelde, om over de seksscène maar niet te spreken
De vergelijking met Soraya Lane en Karen Swan is begrijpelijk, vooral wanneer het gaat om de prachtige setting waarin het verhaal zich afspeelt. Toch mis ik in dit boek net dat beetje extra magie en de feelgood-factor die je wel terugvindt in de werken van Lane en Swan. Maar, het is een prima boek voor tussendoor of in de vakantie.
3,5
1
Reageer op deze recensie
