Lezersrecensie
Ontroerende verhalen van oorlogsslachtoffers
De Franse Irène werkt bij International Tracing Service. Dit instituut in het Duitse Arolsen zoekt naar vermisten uit de Tweede Wereldoorlog. Op enig moment krijgt Irène de opdracht om duizenden gevonden voorwerpen uit de concentratiekampen terug te geven aan de eigenaren of hun nabestaanden. De voorwerpen liggen al tientallen jaren opgeslagen in het archief van het ITS. Het is een flinke klus en Irène gaat samen met haar team aan de slag. Door haar onderzoek komt Irène in aanraking met de meest schrijnende verhalen van gevangenen uit de kampen.
Irène is erg toegewijd aan haar werk en doet haar uiterste best om de verhalen achter de voorwerpen te achterhalen. Ze speurt in de archieven, zoekt contact met andere onderzoeksinstituten en bevraagt overlevenden en nabestaanden om eigenaren terug te vinden. Door Irènes toewijding aan haar werk blijft er weinig tijd en aandacht over voor haar eigen leven en haar volwassen zoon.
Gaëlle Nohant is een Franse auteur en ze weet in dit boek ontroerende verhalen te brengen. Mensen die verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog. In dit boek staan Poolse vervolgden centraal. Door dit boek leer je meer over de situatie daar ten tijde van de Tweede Oorlog, maar ook over de onrust in Polen na de Tweede Wereldoorlog, door de Russen.
In Frankrijk heeft de roman Van wie ze waren een prijs gewonnen. Het is zeer knap hoe auteur Gaelle Nohant door het vorderende onderzoek van Irène, door gesprekken, brieven en andere informatie samen te brengen, levensverhalen weet vorm te geven en in te kleuren, waardoor oorlogsslachtoffers een gezicht krijgen.
Het boek is helaas niet altijd even gemakkelijk te lezen. De schrijfstijl is wat afstandelijk, waardoor het verhaal en Irène wat op afstand blijven. Toch kan dit met de zware verhalen van de gedeporteerden ook wel een voordeel zijn, zodat het je niet al te zeer aangrijpt. Daarnaast passeren veel personages en levensverhalen, waardoor volledige aandacht bij het lezen noodzakelijk is en het lezen van dit boek wat doorzettingsvermogen vraagt.
Van wie ze waren is een indringende roman waarin ontroerende verhalen van gedeporteerden en vermisten worden geschetst. Een passende roman voor de tijd richting 4 en 5 mei, die je weer even laat beseffen dat we in een vrij land mogen wonen.
Irène is erg toegewijd aan haar werk en doet haar uiterste best om de verhalen achter de voorwerpen te achterhalen. Ze speurt in de archieven, zoekt contact met andere onderzoeksinstituten en bevraagt overlevenden en nabestaanden om eigenaren terug te vinden. Door Irènes toewijding aan haar werk blijft er weinig tijd en aandacht over voor haar eigen leven en haar volwassen zoon.
Gaëlle Nohant is een Franse auteur en ze weet in dit boek ontroerende verhalen te brengen. Mensen die verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog. In dit boek staan Poolse vervolgden centraal. Door dit boek leer je meer over de situatie daar ten tijde van de Tweede Oorlog, maar ook over de onrust in Polen na de Tweede Wereldoorlog, door de Russen.
In Frankrijk heeft de roman Van wie ze waren een prijs gewonnen. Het is zeer knap hoe auteur Gaelle Nohant door het vorderende onderzoek van Irène, door gesprekken, brieven en andere informatie samen te brengen, levensverhalen weet vorm te geven en in te kleuren, waardoor oorlogsslachtoffers een gezicht krijgen.
Het boek is helaas niet altijd even gemakkelijk te lezen. De schrijfstijl is wat afstandelijk, waardoor het verhaal en Irène wat op afstand blijven. Toch kan dit met de zware verhalen van de gedeporteerden ook wel een voordeel zijn, zodat het je niet al te zeer aangrijpt. Daarnaast passeren veel personages en levensverhalen, waardoor volledige aandacht bij het lezen noodzakelijk is en het lezen van dit boek wat doorzettingsvermogen vraagt.
Van wie ze waren is een indringende roman waarin ontroerende verhalen van gedeporteerden en vermisten worden geschetst. Een passende roman voor de tijd richting 4 en 5 mei, die je weer even laat beseffen dat we in een vrij land mogen wonen.
1
Reageer op deze recensie
