Lezersrecensie
Uitsptapje
Introductie behoeft hij niet. John Grisham, één van de beroemste schrijvers van de planeet. die zijn beroemdheid te danken heeft aan 5 a 6 opvolgende "legal-thrillers" uit de jaren 90. De jaren daarna schreef hij gestaag door en leverde ieder jaar minimaal één boek af, meestal in het zelfde genre met af en toe een uitstapje naar een roman.
Dit is zo'n uitstapje, in tegenstelling hoe het in Nederland in de markt wordt gezet (als thrillers en spanning). Het oordeel is een volbloed roman met heel af en toe een heel klein vleugje spanning of broeierige passages. het boek is opgedeeld in 3 delen, waarbij het tweede gedeelte zich afspeelt in de Filipijnen tijdens de tweede wereldoorlog. In Nederland een welhaast onbeschreven bladzijde en het interessantste gedeelte van het boek. Als roman is het oordeel best een geslaagd boek, maar door het verwachtingspatroon die gecreeerd wordt door het in de markt zetten van de uitgever in het Nederlands taalgebied kom je als thriller lezer bedrogen uit. het plot klopt aan alle kanten maar blinkt uit in gezapigheid, weinig snelheid, saaie stukken en gebrek aan spanning. het kabbelt voort en wordt niet gered door de enigzins verrassende ontknopping van 10 pagina's op het einde. Meer en meer kom ik tot de conclussie dat Grisham zijn hoogte punt al lang heeft gehad al kan hem met dit boek enige originaliteit niet worden ontzegd.
Dit is zo'n uitstapje, in tegenstelling hoe het in Nederland in de markt wordt gezet (als thrillers en spanning). Het oordeel is een volbloed roman met heel af en toe een heel klein vleugje spanning of broeierige passages. het boek is opgedeeld in 3 delen, waarbij het tweede gedeelte zich afspeelt in de Filipijnen tijdens de tweede wereldoorlog. In Nederland een welhaast onbeschreven bladzijde en het interessantste gedeelte van het boek. Als roman is het oordeel best een geslaagd boek, maar door het verwachtingspatroon die gecreeerd wordt door het in de markt zetten van de uitgever in het Nederlands taalgebied kom je als thriller lezer bedrogen uit. het plot klopt aan alle kanten maar blinkt uit in gezapigheid, weinig snelheid, saaie stukken en gebrek aan spanning. het kabbelt voort en wordt niet gered door de enigzins verrassende ontknopping van 10 pagina's op het einde. Meer en meer kom ik tot de conclussie dat Grisham zijn hoogte punt al lang heeft gehad al kan hem met dit boek enige originaliteit niet worden ontzegd.
1
Reageer op deze recensie