Lezersrecensie
Een lach, een traan en veel persoonlijke groei!
Rozemarijn is tevreden met haar leven: overdag ontwerpt ze maatpakken en 's avonds feest ze met haar vrienden. Maar de laatste tijd verruilen steeds meer vrienden drank en drugs voor een rustig gezinsbestaan. Ook haar beste vriendin Nikita. Rozemarijn staat nu voor een dubbele uitdaging: ze moet een vrijgezellenfeest regelen én ze heeft een +1 nodig voor de trouw. Voor dat eerste probleem is er hulp: ceremoniemeester Mindel, met wie het meteen klikt. En misschien kan ze de knappe Magnus meenemen als nepdate naar de bruiloft. Probleem opgelost! Of niet?
En wat dan een geslaagde feelgood is! Lisette Jonkman heeft met ‘En wat dan liefde is’ een heerlijk verhaal geschreven waarin de hoofdpersoon een mooie evolutie doormaakt. Dit boek bezorgt je letterlijk een lach en een traan.
De korte inhoud geeft al een beetje prijs hoe dit verhaal in elkaar zit, maar toch had ik tijdens het lezen het gevoel dat het nog alle kanten kon opgaan. Rozemarijn leert Magnus kennen en de twee hebben meteen een klik, de dynamiek tussen beide personages is op een luchtige en grappige manier uitgewerkt. Jonkman heeft een vlotte schrijfstijl en ik had vaak het gevoel dat ik met de personages stond te praten.
Ook Mindel en Rozemarijn vormen een fijn duo! Er ontstaat een innige vriendschap en het is als lezer heel fijn om hun band te zien ontwikkelen. Ze vinden elkaar in hun feestbeest-energie - en dat was op sommige momenten best intens!
Rozemarijn maakte wel echt een mooie evolutie door. De persoonlijke groei die zij in dit boek representeert, is met finesse uitgewerkt en voelt heel natuurlijk aan. Haar feestende sneltrein houdt op een bepaald moment halt en ze leert zichzelf beter kennen. Hoewel haar leven er soms uitziet als een dooreengeschudde puzzel, vallen de stukjes op een bepaald moment op zijn plek. Het is heel fijn om haar die puzzel te zien leggen.
'En wat dan liefde is' heeft me ontroerd door de manier waarop het hoofdpersonage evolueert. De schrijfstijl van Jonkman teleporteerde me volledig naar de wereld in het verhaal. Haar humor was bovendien de kers op de taart. Ik heb een paar keer hardop gelachen!
Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.
En wat dan een geslaagde feelgood is! Lisette Jonkman heeft met ‘En wat dan liefde is’ een heerlijk verhaal geschreven waarin de hoofdpersoon een mooie evolutie doormaakt. Dit boek bezorgt je letterlijk een lach en een traan.
De korte inhoud geeft al een beetje prijs hoe dit verhaal in elkaar zit, maar toch had ik tijdens het lezen het gevoel dat het nog alle kanten kon opgaan. Rozemarijn leert Magnus kennen en de twee hebben meteen een klik, de dynamiek tussen beide personages is op een luchtige en grappige manier uitgewerkt. Jonkman heeft een vlotte schrijfstijl en ik had vaak het gevoel dat ik met de personages stond te praten.
Ook Mindel en Rozemarijn vormen een fijn duo! Er ontstaat een innige vriendschap en het is als lezer heel fijn om hun band te zien ontwikkelen. Ze vinden elkaar in hun feestbeest-energie - en dat was op sommige momenten best intens!
Rozemarijn maakte wel echt een mooie evolutie door. De persoonlijke groei die zij in dit boek representeert, is met finesse uitgewerkt en voelt heel natuurlijk aan. Haar feestende sneltrein houdt op een bepaald moment halt en ze leert zichzelf beter kennen. Hoewel haar leven er soms uitziet als een dooreengeschudde puzzel, vallen de stukjes op een bepaald moment op zijn plek. Het is heel fijn om haar die puzzel te zien leggen.
'En wat dan liefde is' heeft me ontroerd door de manier waarop het hoofdpersonage evolueert. De schrijfstijl van Jonkman teleporteerde me volledig naar de wereld in het verhaal. Haar humor was bovendien de kers op de taart. Ik heb een paar keer hardop gelachen!
Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.
1
Reageer op deze recensie
