Lezersrecensie
Een psychologische thriller met een beklemmende sfeer.
Voor @vrouwenthrillers las ik ‘De huisgenote’. Mijn recensie is ook te lezen op Vrouwenthrillers.nl!
Nadat auteur Gemma Rogers zelf slachtoffer werd van een misdrijf begon ze met het schrijven van thrillers waarin vrouwen centraal staan die opnieuw grip proberen te krijgen op hun leven. ‘De huisgenote’ is daar een treffend voorbeeld van. Vijf maanden na het overlijden van haar beste vriendin Livvy keert Ria terug uit Spanje. Op haar werk ontdekt ze dat ze een nieuwe collega heeft: Amanda, die tot haar verrassing ook haar nieuwe huisgenote blijkt te zijn. Al snel gebeuren er vreemde dingen. Ria ontvangt berichtjes, telefoontjes en cadeautjes van haar overleden vriendin, terwijl Amanda zich op een ongemakkelijk dwingende manier aan haar opdringt. Er klopt iets niet, maar Ria weet nog niet wat. Langzaam ontvouwt zich een beklemmend psychologisch spel waarin vertrouwen wankelt en niets is wat het lijkt.
De schrijfstijl van Gemma Rogers is vlot en toegankelijk, met korte hoofdstukken en een constante spanningsopbouw. De sfeer is vanaf het begin onheilspellend, met een ondertoon van wantrouwen en manipulatie. Ria blijft een raadselachtig personage, mede door haar terughoudendheid en achterdocht. Amanda roept vanaf het eerste moment weerstand op, wat zorgt voor extra frictie in het verhaal. De kracht van deze thriller ligt vooral in het psychologische spanningsveld tussen de personages. Vertrouwen, rouw en controleverlies spelen een centrale rol en maken het verhaal herkenbaar en verontrustend. Rogers weet de lezer met meerdere plotwendingen op het verkeerde been te zetten. Sommige ontwikkelingen komen echter minder geloofwaardig over. Daardoor komt ‘De huisgenote’ op sommige punten minder overtuigend over, maar het verhaal blijft boeien tot de laatste pagina.
‘De huisgenote’ is een psychologische thriller met een beklemmende sfeer en intrigerende hoofdpersonages. Wie houdt van verhalen waarin huiselijke veiligheid langzaam verandert in psychologische dreiging, zit met dit boek goed. De onderhuidse spanning, onbetrouwbare personages en verrassende wendingen zorgen voor een meeslepende leeservaring. Een aanrader voor fans van Freida McFadden en B.A. Paris.
Nadat auteur Gemma Rogers zelf slachtoffer werd van een misdrijf begon ze met het schrijven van thrillers waarin vrouwen centraal staan die opnieuw grip proberen te krijgen op hun leven. ‘De huisgenote’ is daar een treffend voorbeeld van. Vijf maanden na het overlijden van haar beste vriendin Livvy keert Ria terug uit Spanje. Op haar werk ontdekt ze dat ze een nieuwe collega heeft: Amanda, die tot haar verrassing ook haar nieuwe huisgenote blijkt te zijn. Al snel gebeuren er vreemde dingen. Ria ontvangt berichtjes, telefoontjes en cadeautjes van haar overleden vriendin, terwijl Amanda zich op een ongemakkelijk dwingende manier aan haar opdringt. Er klopt iets niet, maar Ria weet nog niet wat. Langzaam ontvouwt zich een beklemmend psychologisch spel waarin vertrouwen wankelt en niets is wat het lijkt.
De schrijfstijl van Gemma Rogers is vlot en toegankelijk, met korte hoofdstukken en een constante spanningsopbouw. De sfeer is vanaf het begin onheilspellend, met een ondertoon van wantrouwen en manipulatie. Ria blijft een raadselachtig personage, mede door haar terughoudendheid en achterdocht. Amanda roept vanaf het eerste moment weerstand op, wat zorgt voor extra frictie in het verhaal. De kracht van deze thriller ligt vooral in het psychologische spanningsveld tussen de personages. Vertrouwen, rouw en controleverlies spelen een centrale rol en maken het verhaal herkenbaar en verontrustend. Rogers weet de lezer met meerdere plotwendingen op het verkeerde been te zetten. Sommige ontwikkelingen komen echter minder geloofwaardig over. Daardoor komt ‘De huisgenote’ op sommige punten minder overtuigend over, maar het verhaal blijft boeien tot de laatste pagina.
‘De huisgenote’ is een psychologische thriller met een beklemmende sfeer en intrigerende hoofdpersonages. Wie houdt van verhalen waarin huiselijke veiligheid langzaam verandert in psychologische dreiging, zit met dit boek goed. De onderhuidse spanning, onbetrouwbare personages en verrassende wendingen zorgen voor een meeslepende leeservaring. Een aanrader voor fans van Freida McFadden en B.A. Paris.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van De Rijdende Boekenwurm
Gesponsord
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Als François de bewusteloze, mysterieuze Elsa aantreft, besluit hij haar te verzorgen. Geleidelijk aan geven ze hun geheimen aan elkaar bloot. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
