Recensie Skippy tussen de sterren

Volkomen op het verkeerde been gezet bij het lezen van dit boek. Waar ik in eerste instantie dacht een soort highschool uitgave van een stelletje pubers te lezen, bleek het een onverwachte, indrukwekkende roman te zijn over het leven van leerlingen en oud-leerlingen van Seabrook College. Dit internaat voor jongens werd vroeger gerund door paters, die nu echter langzaam maar zeker tot een uitstervend ras op de school gaan behoren. Het verhaal begint bij Ed’s Doughnut House, waar een wedstrijd donuts eten tegen de ongeslagen kampioen Rupert eindigt met de dramatische dood van Skippy. Ed’s Dougnut House is de plek waar zowel de jongens van Seabrook College als de meisjes van het naastgelegen St. Brigid’s College samenkomen. Skippy is een schijnbaar onopvallende leerling die op allerlei manieren probeert zijn problemen het hoofd te kunnen bieden. Wanneer hij op bezoek is bij zijn vader houdt hij samen met hem een gelukkige schijn op door “het spel“ te spelen. “Inmiddels zijn ze er echt profs in, niemand zou, als ze hen afluisterde denken dat er thuis iets mis was.“ Skippy blijkt de verbindende factor tussen alle karakters die in dit boek voorbijkomen. Howard, een oud-leerling van Seabrook College, geeft nu geschiedenis op school en wordt door iedereen Howard the Coward genoemd. Door het karakter van Howard uit te werken krijgen we een kijkje in het leven van het docententeam van Seabrook College. Dan zijn er de leerlingen van Seabrook College. Rupert, de obese vriend van Skippy, spreekt een taal die de leerlingen niet begrijpen. Deze M-theorie van professor Tamashi is een uitbreiding op de string-theorie, en volgens Rupert de taal van de wetenschap. Rupert stuurt ook mailtjes de ruimte in en logt elke dag in op de METI-website om te zien of er al buitenaardse wezens zijn die hem hebben teruggemaild. Carl is een jongen in een moeilijke thuissituatie die langzaam maar zeker afglijdt in de drugsscene en zijn eigen oplossing zoekt om de pijn te dragen. Lori is een leerlinge van St. Brigid’s College en Skippy’s grote liefde. Zo zijn er nog meer karakters die worden uitgewerkt. Er wordt steeds meer vrijgegeven en het boek wordt naar het einde toe een echte page-turner. Het schoolfeest, het 140-jarig jubileum, niets is wat het lijkt. Het indrukwekkende van dit boek is dat het echt een boek van deze tijd is. Je kunt je voorstellen dat er op middelbare scholen nu leerlingen zijn die op deze manier leven, bepaalde dingen meemaken, in hun thuissituatie, in hun vriendenkring. Het leven van jongvolwassenen op weg naar volwassenheid, een weg die niet altijd soepel verloopt.