Recensie De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje

Net als het vorige boek van Jonas Jonasson (de 100-jarige man die uit het raam klom en verdween), heb ik ook “de zonderlinge avonturen…..” met een grote glimlach gelezen. Er gebeurt weer veel en het is soms te absurd voor woorden. Juist door het absurde kan ik hier wel van genieten. Het verhaal begint in Zuid-Afrika met Nombeko. Dit jonge meisje werkt bij de latrines, maar krijgt door haar slimheid de kans om aan dit smerige baantje te ontsnappen. Vanaf dat moment start een aaneenschakeling van gebeurtenissen waarvan ik hoogstens een tipje van de sluier kan oplichten. Een atoombom, een drankzuchtige ingenieur, de tweelingbroers Holger 1 en Holger 2 (waarvan er één eigenlijk niet bestaat, althans op papier), de president van China, de premier van Zweden, een vreemde oma die eigenlijk gravin is. Het houdt niet op en dat maakt dit boek toch wel heel bijzonder. Jonas Jonasson heeft een goede schrijfstijl met goed gevonden humor. Hij is heel consequent in het beschrijven van zijn personages, dom is dom en slim is slim, maar dan ook altijd. Juist hierdoor was ik steeds benieuwd wat er nu weer ging gebeuren. Een heerlijk boek, ik voel me helemaal ontspannen na het lezen van dit verhaal. Het boek gaat verder in de stijl van zijn andere boek (de 100-jarige man), dus als je dat een bijzonder boek vond, gaat “de zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje” je ook zeker aanspreken.