Razendknap geschreven verhaal

Hoever ga je om het klimaat te redden? Waar ligt de grens? Mogen er slachtoffers vallen? Ook onschuldige? Zijn die wel onschuldig?

In Vuile Handen, het jeugdboek van De maand van de filosofie 2025 stelt Marco Kunst pittige vragen. Die vragen liggen knap verpakt in een 90 pagina's tellende thriller die vanaf het begin in een hoog tempo voortraast. Vanaf de eerste zin van de proloog, waarin Achim zich door de drukte van Schiphol heen worstelt met een dodelijke lading in zijn rugzak, tot aan het spannende eind dwingt elke zin je tot het lezen van de volgende.

Achim is een tiener die samen met zijn moeder vertrekt naar de Adelaar, een leefgemeenschap met klimaatactivisten die daar wonen en hun eigen eten verbouwen. Eigenlijk vluchten ze thuis voor de ziekte van zijn zus Leila die aan haar rolstoel gekluisterd is en veel zorg nodig heeft. Achim raakt op de Adelaar steeds meer in de ban van Uta, één van de leiders die met haar felle lezingen pleit voor meer burgerlijke ongehoorzaamheid. Leila daarentegen vindt dat deze idealen soms te ver gaan en dat drijft broer en zus langzaam uit elkaar...

Razendknap geschreven verhaal met korte snelle zinnen (doet mij denken aan het ijzersterke Patroon) waarin Kunst de lezer aan het nadenken zet. Heel actueel!

Lezen vanaf een jaar of twaalf/dertien.