(Gevoelloze) liefde met een importbruid

Susan Smit (1974) draait al sinds 2001 mee in het auteursvak. Na publicatie van het (bij veel lezers bekende) Heks verschenen nog tal van boeken, waaronder haar romandebuut Elena’s vlucht. Van dit boek werden er in de eerste maand maar liefst 15.000 exemplaren verkocht. Tropenbruid is Smits 21ste boek en verschijnt na twee jaar stilte.

Anna is weeskind in het jaar 1907 en is het strenge leven waarin ze aan allerlei regeltjes moet voldoen beu. Ze besluit stiekem op een advertentie te reageren waarin Willem, woonachtig in Batavia, vraagt om een Nederlandse bruid. Anna kan het niet geloven wanneer Willem haar daadwerkelijk kiest. Ze reist af naar Nederlands-Indië en haar leven krijgt een geheel andere wending.

Smit omschrijft het leven in het weeshuis als somber en uitzichtloos. Er is weinig hoop voor de meisjes, die alleen maar goed lijken te zijn voor het uitvoeren van handwerk. Anna is echter iemand die de spanning zoekt en juist niet wil dienen. Ze kijkt dan ook haar ogen uit wanneer zij per boot naar Batavia afreist. In detail beschrijft Smit de reis en aankomst van de dan nog verlegen ‘tropenbruid’. Samen met Anna verken je de gemeenschap in Batavia, een plek waar alles draait om status.

Al snel krijgt Anna door dat de zaken heel anders in elkaar steken dan in eerste instantie gedacht. Hoe komt het dat Willem zo afstandelijk doet tegen haar? Waarom is de moeder van de kinderen verbannen? En wat is de rol van het personeel en de residentsvrouw? Smit laat je kennismaken met de cultuur van Nederlands-Indië en beschrijft hoe lastig het is om te aarden als je alleen Nederland gewend bent. Het personeel – van wie baboe wel echt in je hart wordt gesloten – heeft een eigen taak en daar moet Anna in het begin erg aan wennen.

Langzaam wint het verhaal aan vaart. De beschrijvingen zijn gedetailleerd, waardoor je vaak het gevoel hebt dat je naast Anna door Batavia loopt. Ondanks dat de schrijfstijl prettig en niet moeilijk is, is het geen pageturner. Het verhaal moet het hebben van de sfeerbeschrijvingen en de interesse voor vroeger tijden. Als die er eenmaal is, is het boek moeilijk weg te leggen. Want juist omdat je meer over de periode en streek wil weten, lees je verder. De redelijk korte hoofdstukken maken dat je door het verhaal heen vliegt. En soms gaat het té snel.

Het verhaal bestaat uit 233 bladzijden en eigenlijk is dat te weinig om het verhaal goed te vertellen. Dingen gaan snel, zeker op het einde, waardoor het te gemakkelijk aanvoelt. Soms heb je verhalen die in minder woorden ook verteld hadden kunnen worden, bij Tropenbruid is het jammer dat er niet meer woorden aan gegeven zijn. Door summier te blijven ontbreekt op sommige momenten de diepgang en dat is zonde, omdat er ook echt momenten zijn dat de diepgang er wel goed is en deze perfect beschreven wordt.

Ondanks dat ene minpuntje is Tropenbruid een mooi verhaal dat niet alleen om de liefde gaat, maar vooral om intriges, status en een heel andere wereld dan die wij kennen. Een prachtig verhaal dat veel langer had mogen duren.