Meeslepend, rauw en soms gruwelijk

Kathrin Lange heeft, voor zij met schrijven begon, een tijd als boekhandelaar gewerkt. Sinds 2005 schrijft ze zelf boeken, voornamelijk historische romans en jeugdboeken. Voor beide genres ontving zij in respectievelijk 2008 en 2009 nominaties en prijzen. 40 uur  is haar debuutthriller.

Faris Iskander, vrijgezel, twee jaar eerder verlaten door zijn vriendin Laura, is werkzaam bij de SERV, een bijzondere eenheid voor onderzoek naar religieus gemotiveerde misdaden en onderdeel van de Nationale recherche in Berlijn. Hij is pas geschorst vanwege een vechtpartij en heeft ook al maanden last van een terugkerende nachtmerrie. Tien maanden eerder had een kidnapper een groot aantal mensen gegijzeld. Faris was opgeroepen om met hem te onderhandelen, maar tevergeefs. Er volgde een explosie waarbij veel slachtoffers vielen, maar ook Faris zelf raakte zwaargewond. Nu, tien maanden later, krijgt Faris een telefoontje van een onbekende die hem vraagt naar een filmpje te kijken. In dit filmpje wordt een man gekruisigd. De beller vraagt Faris hem te ontmoeten in een metrostation. Ook daar volgt wederom een explosie met veel dodelijke slachtoffers. Later krijgt Faris van de onbekende beller te horen dat hij 40 uur de tijd heeft om de gekruisigde man te vinden. Zo niet, “dan begint de plaats waar ze bijeen waren te beven”. Samen met zijn collega’s van de SERV begint Faris de zoektocht. Zullen de 40 uur voldoende zijn om de gekruisigde man te vinden en verdere aanslagen te voorkomen?

De gekruisigde man, Werner Ellwanger, is een godsdienstfetisjist. Hij neemt de teksten in de Bijbel letterlijk en leeft hier ook naar. Zijn vrouw heeft hem hierom dan ook verlaten en hij is alleen achtergebleven met zijn zoon Alexander. Ook hem dwingt hij om volgens de letters van de Bijbel te leven. In 40 uur  speelt het geloof op alle mogelijke manieren een belangrijke rol: Werner, die aan godsdienstwaanzin lijdt en zijn zoon Alexander ook deze richting op dwingt; moslim Faris, die met discriminatie te maken krijgt, zowel in woord als in daad; Ira, een predikante uit de kerkgemeenschap waartoe Werner en Alexander behoren, die in contact komt met Faris en probeert hem te helpen; de Kirchentag, die in Berlijn wordt gehouden en een bijeenkomst is voor katholieken én protestanten.

Toch is het verhaal niet alleen maar doorspekt met religie, integendeel. Wat blijft hangen na het lezen van 40 uur  is toch de, in het begin onmogelijk geachte, zoektocht naar de gekruisigde man, de wanhoop en machteloosheid van Faris als er wéér een bom ontploft waar hij zichzelf de schuld van geeft, zijn bezorgdheid voor zijn familie en zijn ex Laura, maar ook zijn nauwelijks aflatende behoefte om de dader(s) te vinden en een grote ramp te voorkomen. Dit alles is een grote strijd, niet alleen van Faris, maar ook van zijn collega’s. En die strijd wordt op een bijzondere manier verwoord: rauw, zonder er doekjes om te winden en soms zelfs gruwelijk. Maar ook zijn er de menselijke trekjes, en is er vriendschap, liefde, verzoening en hoop. De thema’s zijn weliswaar niet echt origineel, maar wel de manier waarop ze in het verhaal verwerkt zijn.

40 uur  is een intens, indrukwekkend en meer dan spannend verhaal waar je als lezer door gegrepen wordt. Een uitstekende eerste thriller van Kathrin Lange die naar meer doet verlangen, maar ook een verhaal dat zich uitstekend leent om verfilmd te worden.

Als er dan al één minpuntje genoemd moet worden, dan is het dat je er als lezer al vrij snel achter bent hoe de bomaanslagen gepleegd worden en waarmee.