Leuke acties

gevleugelde uitspraken,Robert Ludlum werd in 1927 in New York geboren. Hij schreef 21 spionagethrillers. In totaal zijn er meer dan 210 miljoen van zijn boeken gedrukt en in 32 verschillende talen vertaald. In het begin van zijn carrière schreef Ludlum onder de pseudoniemen Jonathan Ryder en Michael Shepherd. Ludlum overleed in 2001 in Naples (Florida). Na zijn dood verschenen er nog verschillende boeken onder zijn naam. Verschillende schrijvers werken verder aan zijn boeken, o.a. Eric van Lustbader en Gayle Linds. Deze laatste werkte al langere tijd samen met Ludlum. De Matarese finale verscheen 11 jaar geleden voor het eerst in een Nederlandse vertaling. Het boek was lange tijd uitverkocht. Nu is het weer beschikbaar en een vuistdikke pocket.
De laatste nazaat van de baron De Matarese heeft zich in Amsterdam gevestigd en stuurt van daar uit een wereldwijd netwerk van personen en organisaties aan. Het doel is om de wereld in zijn absolute macht te krijgen. Om dat doel te bereiken is alles geoorloofd. Tegenstanders en twijfelaars worden koelbloedig uit de weg geruimd. Niets of niemand wordt ontzien.
Special agent Cameron Pryce krijgt de opdracht ‘Beowulf Agate’, een beroemde CIA veteraan, op te sporen. Hij vindt hem (en zijn vrouw) op een eilandje in het Caribische gebied. Samen gaan ze op jacht naar het brein achter de Matarese organisatie, met als doel deze te ontmaskeren en onschadelijk te maken.
‘Mijn verhalen zijn behoorlijk complex, want het leven is niet eenvoudig’ is een uitspraak van Ludlum. Dat is een understatement want ook in De Matarese finale is het, zeker in het begin, even doorbijten, mede vanwege de vele personages en plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Het is af en toe moeilijk om het verhaal te blijven volgen omdat er zich enorm veel dingen afspelen die dwars door elkaar lopen. Maar wie door de ‘zure appel’ heen bijt, ontdekt een subliem in elkaar gezet verhaal. Bijna alle verhaallijnen komen aan het einde van het verhaal bij elkaar en worden keurig afgerond. Ik zeg bijna alles, omdat er hier en daar nog een paar losse eindjes zijn, maar dat neemt de lezer zonder moeite op de koop toe.
De personages, vooral Brandon (alias Beowulf Agate), Antonia, Cameron en Leslie, worden zeer sterk neergezet. Het is nu eens niet een eenling maar een goed op elkaar ingespeeld team dat strijdt tegen onrecht, misstanden en corruptie van (in dit geval) De Matarese. Een ieder draagt zijn steentje bij om de zwendel en afpersing door De Matarese een halt toe te roepen. En met succes. De diversiteit van de groep zorgt voor leuke acties en gevleugelde uitspraken. Ook de gevoelens van / tussen de (hoofd)personen wordt niet onder stoelen of banken gestoken, een welkome afwisseling tussen alle geweld en spanning.
Het boek is spannend van begin tot eind en hoewel je al lezend weet dat het allemaal goed zal komen, blijft toch elke keer weer de vraag hoe ze het voor elkaar gaan krijgen, mede door de steeds ingebouwde ‘tegenvallers’ waar onze strijders mee te maken krijgen. Niet alles zal even realistisch overkomen en onze groep heeft zeker een aantal meevallers en krijgt met een aantal toevalligheden te maken die het opsporen van personen en het oplossen van bepaalde zaken vergemakkelijken, maar ondanks dit alles toont Ludlum met dit boek tóch weer zijn (bijna) ongeëvenaarde schrijfstijl en opbouw van zijn verhalen. Wellicht heeft het boek voor de ervaren Ludlum lezers weinig verrassends in petto, maar toch zit het weer knap in elkaar en leest het, zoals (bijna) alle boeken van Ludlum ‘lekker’ weg.