Tegenvallend verhaal, teleurstellend einde

Met Ninni Schulman hebben we wederom een nieuwe loot aan de Zweedse schrijversboom. Ninni Schulman groeide op in het Zweedse Värmland en werkt als journaliste. In 2010 verscheen haar debuutroman die nu als Het meisje met sneeuw in het haar in het Nederlands is uitgegeven. Het vervolg op dit boek is begin 2012 in Zweden uitgekomen en ook daarin is er een hoofdrol weggelegd voor Magdalena Hansson.

Ernst Losjö en zijn vrouw Gabriella wonen met hun 16-jarige dochter Hedda in Hagfors. Ernst staat op het punt zijn vrouw te vertellen dat hij een scheiding wil aanvragen, als op nieuwjaarsdag Hedda niet terugkeert van een feestje.

Magdalena Hansson is, na de scheiding van haar man Ludvig, samen met hun 6-jarige zoontje Nils verhuisd naar Hagfors, waar ze is opgegroeid. Ze gaat daar als journaliste aan de slag bij een plaatselijke krant. Als ze hoort van de verdwijning van Hedda krijgt ze een onbehaaglijk gevoel.

Rechercheur Petra Wilander en haar partner Christer Berglund buigen zich over deze zaak. Als zij Hedda’'s dagboek vinden, blijkt dat zij een korte romance heeft gehad met Fredrik Anderberg, die een vriendin en een dochtertje heeft. Als hij opeens verdwenen is, worden de verdenkingen uiteraard op hem gericht. Vlak voordat Hedda gewurgd gevonden wordt, is ook al een ander meisje vermoord gevonden. Wanneer Magdalena toevallig op een bordeel stuit waaruit de bewoners kort voor een politie-inval vertrokken zijn, zijn niet alleen de inwoners van Hagfors op hun hoede, maar staat ook de politie voor een moeilijke taak.

Het meisje met sneeuw in het haar kent diverse verhaallijnen en vele personages. Ninni switcht vaak van de ene naar de andere verhaallijn, ook binnen de hoofdstukken. Dat maakt het verhaal er niet makkelijk leesbaar op, zeker niet in het begin.

De spanning is helaas vaak ver te zoeken; je zit nu niet bepaald op het puntje van je stoel. Veel werk wordt gemaakt van de (privé) levens van zowel de journaliste Magdalena als van rechercheur Petra. Beiden hebben zo hun problemen en deze komen in het verhaal dan ook uitgebreid aan bod. Het verhaal van de moorden op het (in eerste instantie onbekende) meisje en Hedda, en dat van de vondst van het bordeel, lijken op deze manier een beetje op het tweede plan te komen en ondergesneeuwd te raken, en dat is jammer.

Op grond hiervan zou ik Het meisje met sneeuw in het haar dan ook meer classificeren als een psychologische roman en niet als een thriller. Ook de plot is niet verrassend te noemen. Wie de dader is wordt namelijk al eerder in het verhaal duidelijk. Ook de mannen die het bordeel runnen en de meisjes ronselen, zijn al lang en breed bekend bij de lezer.

Al bij al is Het meisje met sneeuw in het haar een nogal tegenvallend verhaal met een ietwat teleurstellend einde, waarin ook nog even snel een andere moord wordt aangestipt, zodat er in ieder geval zo min mogelijk losse eindjes overblijven. Nee, wat mij betreft kan Ninni Schulman met deze debuutroman niet wedijveren met haar vele Zweedse voorgang(st)ers.