Een niet-alledaagse thriller voor de liefhebber

Stad van inkt  is een niet-alledaagse thriller van de hand van Geoff Nicholson. Naast het schrijven van zowel fictie als non-fictie is hij als freelancer op diverse terreinen werkzaam. Hoewel hij zelf zegt niet goed te zijn in het maken van grappen, krijgt hij wel vaker te horen dat hij een amusant schrijver is. Ook in Stad van inkt  is er hier en daar humor terug te vinden, zij het dat dit vaak ironische humor is.

Het verhaal begint met een nogal vreemde moord op een oude man. Vervolgens maken we kennis met de hoofdpersonen: Billy Moore en zijn dochter Carla, die in een caravan op een parkeerplaats wonen; Zak Webster die in een winkel werkt waar cartografisch antiek verkocht wordt; Marilyn Driscoll die op een dag de winkel van Zak binnenkomt en met wie hij later bevriend raakt; Rose Scarlatti, een gepensioneerd tatoeëerder; Wrobleski, een vastgoedmagnaat en crimineel; Hakim die voor Wrobleski werkt; Ray McKinley, baas van de zaak waar Zak werkt; en last but not least, de vrouwen die van de straat worden geplukt en naar Wrobleski worden gebracht, waar ze in een kelder opgesloten worden. Al deze vrouwen hebben één ding gemeen: er is een kaart op hun rug getatoeëerd. Maar wat is het doel hiervan en wat stellen de kaarten voor? Zowel Zak als Marilyn gaan op onderzoek uit, nadat er op een dag vanuit de winkel een vrouw meegenomen is en ook Marilyn hier, toevallig, getuige van was. Zij probeert meer te weten te komen van Rose Scarlatti. Zak sluipt het huis van Wrobleski binnen omdat hij inmiddels weet dat de vrouwen daar vastgehouden worden. Maar dit alles levert weinig op. Billy, die inmiddels voor Wrobleski werkt en de vrouwen van de straat plukt en “aanlevert”, wil hier eigenlijk mee stoppen, maar daar gaat Wrobleski niet mee akkoord. Hij laat Carla (de dochter van Billy) ontvoeren en, op het moment dat Billy verhaal komt halen, verschijnen ook Zak en Marilyn ten tonele. In de hectiek die er dan ontstaat, weet Wrobleski met Carla te ontkomen en dan kan de grote zoektocht beginnen. Niet alleen de zoektocht naar Wrobleski en Carla, maar ook de zoektocht naar de dader(s) en de achtergrond van het hele verhaal.

Stad van Inkt  is inderdaad een zeer onconventionele thriller, origineel en duister en zeker niet ‘standaard’. Wellicht niet geschikt voor de doorsnee thrillerliefhebber of de grote massa. Alle personages zijn al of worden met of aan elkaar gelinkt, een knap staaltje werk van Nicholson. Zeker omdat hij één geheel weet te maken van een nogal ‘samengeraapt zootje’ personages met ieder zijn of haar eigenaardigheden en onhebbelijkheden.
Ook het onderwerp is uiterst bizar en uniek: vrouwen bij wie een kaart op hun rug is getatoeëerd en niet weten wie dit gedaan heeft en met welk doel. 

De plot is wellicht minder spectaculair dan gehoopt, maar loopt toch nét even anders dan gedacht. De verdenking komt, al lezende op één persoon te rusten, maar daar weet Nicholson toch weer een draai aan te geven.

De hoofdstukken in Stad van inkt  zijn vaak kort en krachtig; er wordt bijna geen woord te veel gebruikt, maar de dialogen staan vaak als een huis. Geen poespas, maar rechttoe, rechtaan. De kracht van het verhaal zit zeker niet in de spanning, maar meer in de personages zelf, de geheimen die ze met zich meedragen, de vreemde gebeurtenissen, en het feit dat Nicholson op een perfecte manier alles samen laat komen. Een niet-alledaagse thriller voor de liefhebber.