Voer voor psychologen

Na een aantal jaren van ‘radiostilte’ komt Nicolet Steemers weer met een boek en wel haar vijfde, Tweedracht. Na het vertalen van toneelstukken en werk in de journalistiek verscheen in 2006 haar eerste boek, Het hart en de moordkuil. Daarna volgden in respectievelijk 2007 en 2010 nog twee boeken. Haar vierde boek, Overspel (2011), is tevens tot tv-serie bewerkt.

Lucy van Alphen krijgt op een dag bezoek van de rechercheurs Timmers en Golbach. Haar bestelbus zou zijn gezien op een plek waar een misdrijf is gepleegd. Een voormalig psychologe van het NMI (Nederlands Meerlingen Instituut), Clarice Woltering, is dood aangetroffen in haar woning. Zij heeft jaren daarvoor Lucy en haar tweelingzus Danielle geobserveerd. Lucy heeft geen goede band met haar tweelingzus en ze hebben elkaar al jaren niet meer gezien. Danielle is aan drugs verslaafd geweest en heeft rondgezworven zonder veel contact te houden met de familie. Vanaf het moment dat Danielle weer bij Lucy voor de deur staat en, omdat ze nergens anders terecht kan, zelfs bij haar intrekt, gaat het langzaam maar zeker de verkeerde kant op en brengt Danielle Lucy zelfs ernstig in de problemen door tegenover de rechercheurs verhalen te vertellen die volgens Lucy helemaal niet kloppen of waarin zij zich helemaal niet herkent. Maar, wie spreekt nu écht de waarheid en wat is er werkelijk gebeurd?

Het verhaal, verteld door Lucy, wisselt tussen het onderzoek en de verhoren van de rechercheurs omtrent de dood van Clarice en de levensloop van de tweeling Lucy en Danielle. Hun verhaal wordt gaandeweg het boek uit de doeken gedaan. Hun jeugd, de problemen, de verwijdering en het weerzien. Ook de ouders komen aan bod en de invloed die zij vroeger gehad of ontbeerd hebben tijdens de opvoeding. Van kinds af aan is Danielle eigenlijk altijd degene geweest die de overhand heeft gehad. Ze is manipulatief, kan iedereen om de vinger winden en weet alles in haar voordeel te keren, ten koste van alles en iedereen. De verstandhouding tussen Lucy en Danielle wordt duidelijk en goed uitgewerkt neergezet; het onderzoek naar de moord op Clarice komt minder aan bod, maar speelt uiteindelijk wel een cruciale rol. Gaandeweg het verhaal vorm je je als lezer een beeld en denk je te weten hoe een en ander in zijn werk is gegaan en wie er verantwoordelijk is voor de dood van Clarice. Maar, en dat is het sterke van het verhaal, niets is wat het lijkt en de plot stelt waarschijnlijk (bijna) iedereen voor verrassingen.

Voor menig psycholoog zal dit verhaal zeker niet verrassend zijn. De sterke band enerzijds, maar ook de strijd en de rivaliteit anderzijds tussen tweelingen is een interessant gegeven. Lucy en Danielle hebben uiteraard ieder hun eigen identiteit, karakter en leven en dat wordt in dit boek meer dan duidelijk.

Een knap psychologisch verhaal met een verrassend einde. Het gezegde ‘mijn wraak zal zoet zijn’ is dan ook van toepassing op de ontknoping. Het feit dat de échte spanning in het verhaal ontbreekt, doet niets af aan de intensiteit waarmee het verhaal wordt verteld.