Weinig overtuigend debuut

Jesse Kellerman (Los Angeles, 1978) is de zoon van het schrijversechtpaar Faye en Jonathan Kellerman. Hij studeerde een jaar in Israel, waarna hij psychologie ging studeren op Harvard. Met zijn toneelstukken won hij al diverse prijzen, waaronder in 2003 de Princess Grace Award voor meest veelbelovende jonge toneelschrijver. Zijn thrillerdebuut, Verstoken, werd door critici in Amerika laaiend enthousiast ontvangen.
Gloria Mendez (36), 3 jaar getrouwd geweest met Reggie, nu weer single, woont in LA en werkt al 10 jaar als secretaresse voor Carl Perreira. Op het moment dat Carl zijn vakantie (zoals elk jaar) in Mexico doorbrengt, vindt er in LA een aardbeving plaats. Gloria gaat naar kantoor om de schade te bekijken. Ze luistert het antwoordapparaat af en hoort een bericht van Carl dat hij een ongeluk heeft gehad. Gloria probeert meer informatie te achterhalen, belt met de politie in Mexico, maar wordt niet veel wijzer, integendeel. Uiteindelijk hoort ze van een agent in Aguas Vivas dat er een paar dagen eerder een ernstig auto-ongeluk is gebeurd waarbij een Amerikaan om het leven is gekomen. Dan besluit ze zelf naar Mexico te rijden en ter plaatse op onderzoek uit te gaan. Daar wordt het allemaal nog verwarrender.
Dit thrillerdebuut van Jesse Kellerman werd in Amerika door critici laaiend enthousiast ontvangen. En dat is curieus te noemen want het verhaal komt langzaam en moeizaam op gang, terwijl het maar nauwelijks spannend wil worden. De dialogen zijn vaak vaag en irrelevant, in die zin dat ze niets toevoegen aan het verhaal. Het is derhalve moeilijk te begrijpen waarom de Amerikanen in Verstoken een topthriller zien. Het boek is totaal niet opwindend en ook de personages kunnen nauwelijks overtuigen.
Een van de weinig positieve dingen aan het personage Gloria is de groei die zij in haar leven doormaakt en het feit dat ze, ondanks alles wat er gebeurt, volhardend naar Carl blijft zoeken. Hieruit blijkt dat ze een trouwe en loyale vrouw is. Daarnaast is ze echter ook naïef en goedgelovig waardoor ze zich vaker in de nesten werkt.
Hier en daar zitten wel grappige fragmenten in het boek, maar daar is dan ook alles mee gezegd, want de plot is nogal vergezocht. Tussen de regels door zie je wel dat Jesse schrijverstalent heeft, maar het niveau van zijn beroemde schrijvende auteurs haalt hij bij lange na niet. Maar oefening baart kunst. Wie weet waar hij ons in de toekomst mee verrast.